ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 163

เมื่อนางพูดถึงตรงนี้ ร่างของนักทำนายชะตาสั่นเป็นเจ้าเข้า มิรู้เพราะความเจ็บปวดหรือเพราะกลัวในสิ่งที่ลั่วชิงยวนพูดกันแน่

เมื่อถึงเวลานี้ ในที่สุดเขาจึงเอ่ยปากสั่น ๆ “ข้าพูด! ข้าพูดได้!”

“ผู้นั้นคือ…”

ลั่วชิงยวนรับรู้ถึงความอันตราย นางหลบหลีกทันขวัญ

ลูกธนูลูกหนึ่งยิงจากทิศบนเข้ามาในรถม้า และยิงไปโดนบ่าขวาของนักทำนายชะตา

ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา

ลั่วชิงยวนตรวจสอบบาดแผลของนักทำนายชะตา โชคดีที่มิได้โดนจุดสำคัญ มิอันตรายถึงชีวิต

บรรยากาศเงียบสงัดลง และเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร

ด้านนอก ชายชุดดำสามสี่สิบคนวิ่งตามจนถึงที่นี่ ในมือถืออาวุธไว้หลากหลายชนิด

นอกรถม้า เสียงที่ฟู่เฉินหวนกระโดดลงจากรถม้าเบา ๆ พร้อมกับน้ำเสียงที่แสนหยิ่งทะนงของเขา “ปรากฏตัวเสียที”

ลั่วชิงยวนเปิดประตูรถม้าออกอย่างคิ้วขมวด ก็พบกับนักฆ่าชุดดำที่อยู่สี่ทิศแปดด้าน

แต่ท่าทีใจเย็นและนิ่งเฉยของฟู่เฉินหวน กลับเต็มไปด้วยไอข่มเหง

เขาหันหน้ามองนางทีหนึ่ง จากนั้นมองไปที่ใต้รถม้า

มิได้เอ่ยพูดสิ่งใด แต่ลั่วชิงยวนกลับเข้าใจความหมายของเขา คือให้ไปหลบอยู่ที่ใต้รถม้า

วินาทีต่อมา เหล่าคนชุดดำกรูโจมตีพร้อมกัน

คิ้วของลั่วชิงยวนกระตุก นางรีบร้องตะโกนทันที “ระวัง!”

แต่ฟู่เฉินหวนยังคงสงบนิ่ง เขากระโดดขึ้นสูง ท่าทีทั้งสง่าและเต็มไปด้วยไอสังหารฆ่าฟันอยู่ในวงคนชุดดำอย่างใจเย็น ความอันตรายที่เสี่ยงถึงชีวิต กลับถูกเขาแก้ไขได้ด้วยท่าทีมั่นใจ

ลั่วชิงยวนที่ดูอยู่ด้านข้างอกสั่นขวัญหายแทน