ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 168

ในห้องขัง

จือเฉาขยับร่างของนักทำนายชะตาไปด้านข้าง แล้วจัดเตียงง่าย ๆ “พระชายา มานั่งพักสักนิดเถิดเจ้าค่ะ”

ลั่วชิงยวนตรวจดูอาหารและเห็นว่าสิ่งที่สังหารนักทำนายชะตาเป็นเพียงพิษดาษดื่นธรรมดาเท่านั้น

ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าดังจากนอกห้อง

พลันประตูห้องขังก็โดนเปิดออก แม่นมเติ้งเดินเข้ามาพร้อมอาหาร “พระชายา”

เมื่อวางอาหารลงแล้วแม่นมเติ้งก็รีบมากระซิบที่ข้างหูนางว่า “พระชายา ข้าแอบไปตรวจดูแล้ว นางรับใช้หลายคนที่รูปร่างคล้ายจือเฉาต่างพิสูจน์ได้ว่าเมื่อคืนพวกนางไม่ได้ออกจากเรือนเจ้าค่ะ”

“แต่มีนางรับใช้คนหนึ่งที่ท่าทางคล้ายกัน นางออกไปซื้อของตอนเย็นแล้วยังมิได้กลับเข้ามา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลั่วชิงยวนก็นิ่วหน้า “หาตัวนางรับใช้นั้นให้เจอ”

แม่นมเติ้งพยักหน้าและพูดอย่างจริงจังว่า “ข้าจะหาทางหาตัวนาง ท่านอ๋องเองก็คงกำลังคิดว่าจะทำเช่นไรต่อไป หากว่านางรับใช้คนนั้น…”

ลั่วชิงยวนนิ่วหน้าตอบว่า “หาคนให้ได้ก่อนเถอะ”

“เจ้าค่ะ” แม่นมเติ้งรับคำและรีบจากไป

ห้องขังถูกใส่กุญแจจากด้านนอกอีกครั้ง

ดูเหมือนว่าตอนนี้ด้านนอกจะไม่มีใครอยู่ แต่ลั่วชิงยวนรู้ดีว่ามีองครักษ์เงาสองคนคอยเฝ้าอยู่ไม่ห่าง

หลังจากที่แม่นมเติ้งเอาอาหารมาให้แล้ว ก็ไม่มีผู้ใดมาและไม่มีอาหารมาให้อีกทั้งวัน นางคิดว่านี่น่าจะเป็นคำสั่งของฟู่เฉินหวน

จนกลางคืน ก็มีเสียงฝีเท้าแผ่วดังมาจากด้านนอก ดึงดูดความสนใจของลั่วชิงยวน

นางเดินไปที่ประตู

จากนั้นก็ได้ยินเสียงของฟู่อวิ๋นโจวเบา ๆ “ชิงยวนหรือ?”

ลั่วชิงยวนตกใจเล็กน้อย “องค์ชายห้า ท่านมาทำอะไรที่นี่?”

“พูดรวบรัดแล้วกันว่าข้าจะพาเจ้าออกจากตำหนัก” ฟู่อวิ๋นโจวพูดอย่างร้อนใจพร้อมถอดกุญแกประตู