แม่นมเติ้งตกใจมาก “พระชายาน่าทึ่งมาก นางทำให้คุณหนูรองลั่วพูดความจริงออกมาได้ ท่านอ๋องต้องทรงได้ยินแน่เจ้าค่ะ”
ลั่วชิงยวนหรี่ตาเล็กน้อย นางยกยิ้มมุมปากมองไปทางตำหนักที่ยังมีแสงไฟอยู่ ก่อนพูดเบา ๆ “แน่นอนว่าต้องได้ยิน”
“แต่คงบอกยากว่า เมื่อได้ยินแล้วทีท่าจะเป็นเช่นไร”
แม่นมเติ้งพูดอย่างยินดี “หากท่านอ๋องทรงทราบว่า คุณหนูรองลั่วมิได้อ่อนหวานเหมือนฉากหน้า แต่ที่จริงนางโหดเหี้ยมชั่วร้ายนัก เขาต้องไม่ปฏิบัติกับนางเหมือนเดิมแน่เจ้าค่ะ”
ที่จริงช่วงหลังมานี้ท่านอ๋องหลบหน้าคุณหนูรองลั่ว และท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป พอตอนนี้เมื่อความจริงเปิดเผยแล้ว ท่านอ๋องจะต้องไม่ยอมรับคุณหนูรองลั่วแน่
จู่ ๆ ประตูตำหนักก็เปิดออก และฟู่เฉินหวนก็เดินหน้าโกรธขึ้งออกมา
เมื่อเขาเห็นลั่วเยวี่ยอิงอยู่ไม่ไกลดูตื่นตระหนก นางไม่รู้ถึงการมาของเขาเลยแม้แต่น้อย
เมื่อลั่วชิงยวนเห็นเช่นนั้น นางก็ยกมือปิดปากและบอกว่า “เจ้าคิดวิธีนี้เพื่อจัดการกับลั่วชิงยวนเช่นนั้นรึ? เจ้าร่วมมือกับลั่วชิงยวนทำร้ายข้างั้นรึ?”
ตอนนั้นในสายตาของลั่วเยวี่ยอิง คำพูดเหล่านี้ล้วนออกมาจากปากของเมิ่งจินอวี่
ลั่วเยวี่ยอิงรีบอธิบาย “ข้าเปล่านะ ข้าจะไปร่วมมือกับนางทำร้ายเจ้าได้เยี่ยงไร? ข้าอยากจะฆ่านาง นังคนโง่น่าเกลียดเช่นนั้นคู่ควรอะไรให้ได้เป็นพระชายากัน? แน่นอนว่าข้าอยากให้เจ้าได้เป็นพระชายา”
“หากไม่เป็นเพราะลั่วชิงยวน เจ้าจะตายได้เยี่ยงไร? เจ้าไปแก้แค้นกับลั่วชิงยวนสิ ไปหานางเลย”
ลั่วเยวี่ยอิงจวนจะร้องไห้ออกมารอมร่อ เมิ่งจินอวี่มาไล่ตามนางได้อย่างไรกัน? เห็นชัด ๆ ว่าคนทำร้ายนางคือลั่วชิงยวน
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของฟู่เฉินหวนก็หรี่ลง เขาไม่อยากเชื่อเลยว่า ลั่วเยวี่ยอิงจะพูดเช่นนี้ออกมา นางดูอ่อนโยนอ่อนหวานแท้ ๆ
เขานั้นเองก็รู้มาตลอดว่า นางมีแผนของนางและทำเรื่องที่บอกใครมิได้ แต่เขาไม่คิดเลยว่า ความคิดของนางจะชั่วร้ายเพียงนี้
ตอนที่ลั่วชิงยวนกำลังจะใช้เวินซีหลันเพื่อบีบเอาความจริงเรื่องการสมรสตัวแทนต่อนั้น ทันใดก็มีเสียงฝีเท้าเร่งร้อนมาจากไกล ๆ
ลั่วชิงยวนหันไปเพ่งมองและเห็นว่าเป็นท่านหมอเทวดากู้
นางนิ่วหน้าและรู้สึกกังวลเล็กน้อย ก่อนที่จะลดเสียงลงบอกว่า “กลับมาเร็วเข้า”
เมื่อเวินซีหลันได้ยินคำสั่งก็หายไปอย่างรวดเร็ว และพลังดำมืดที่กดดันลั่วเยวี่ยอิงอยู่ก็พลันหายไปด้วย
ตอนนั้นเองที่ภาพเบื้องหน้าของลั่วเยวี่ยอิงกลับมาเป็นสภาพปกติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...