ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 185

“เดิมพันสักตั้ง รอดูว่าเมื่อเขาเห็นภาพนี้ จะตอบสนองเช่นไร หากมีโอกาส เจ้าคงได้เจอเขา”

สิ้นเสียง เวินซีหลานตกใจเป็นอย่างมาก และรู้สึกซาบซึ้ง “ขอบคุณท่าน!”

นางเองก็ไม่คิด ในช่วงสำคัญของการแข่งขัน ลั่วชิงยวนจะยังคิดถึงเรื่องของนางอยู่

เห็นได้เลยว่า ลั่วชิงยวนอยากช่วยนางจากใจจริง

นางรู้สึกซาบซึ้งยิ่ง!

……

ที่ที่คนเยอะ ก็ต้องมีการแข่งขัน และมีการพนัน

ด้านนอกได้มีเสียงตะโกนส่งมา ต่างพนันว่าลั่วชิงยวนจะแพ้หรือชนะ

เดิมทีเสียงมิได้มากมายเช่นนี้ แต่เพราะการมาถึงของอ๋องสำเร็จราชการ จึงดึงดูดผู้คนมากมายเข้ามาดู

“ข้าพนันหลิวฮุ่ยเซียง!”

“ข้าก็พนันหลุยฮุ่ยเซียง!”

“ข้าพนันสามตำลึง!”

ด้านนอกครึกครื้นเป็นที่สุด แต่ตั้งนานลั่วชิงยวนก็มิได้ยินเสียงเรียกชื่อนาง

นัยน์ตาของนางกะพริบแววเงินทอง

ทนมิได้แล้ว นางยกมือ จากนั้นเปิดแผ่นกั้นออก

ทุกคนต่างฉงน ธูปหนึ่งดอกยังไม่ทันหมด ลั่วชิงยวนจะยอมแพ้แล้วงั้นหรือ?

ใครจะคิด ลั่วชิงยวนกลับยื่นหัวมองไปทางฟู่เฉินหวน “ท่านอ๋อง หม่อมฉันขอยืมเงินหนึ่งร้อยตำลึง!”

คิ้วของฟู่เฉินหวนขมวดแน่น นางผู้นี้ทำบ้ากระไรอีก?!

ฝ่ามือของฟู่เฉินหวนมีเหงื่อไหลซึมอย่างไม่รู้ตัว น้ำเสียงของเขาไม่พอใจขึ้นมา “เจ้าจักทำกระไร?”

“พนันหนึ่งร้อยตำลึงหนุนหลังให้หม่อมฉันหน่อย! มันน่าอายมิใช่หรือ?” ลั่วชิงยวนยิ้มอย่างเขินอาย

สีหน้าของฟู่เฉินหวนมืดครึ้มลงทันที หว่างคิ้วเขาราวกับปกคลุมไปด้วยเมฆดำ

ลั่วชิงยวนยักคิ้ว เพื่ออะไรกัน

การเดิมพันวันนี้ยิ่งอยู่ยิ่งครึกครื้นแล้ว

เมื่อกลับถึงภายในฉากกั้น นางไปวาดภาพต่อ

เวลาธูปเล่มหนึ่ง ผ่านไปไวมาก ๆ

ในวินาทีสุดท้าย ลั่วชิงยวนไตร่ตรองการตั้งชื่อให้กับภาพนี้

คิดไปคิดมา สุดท้ายนางก็เขียนคำว่าซีหลานเข้าไป

เวินซีหลานที่อยู่ด้านข้างตะลึง “นี่มัน…”

ลั่วชิงยวนเงยหน้ามองเวินซีหลาน นางกระตุกมุมปาก “วิญญาณของภาพผืนนี้ ก็คือเจ้า! ใช้ชื่อเจ้าตั้งชื่อภาพ เหมาะสมเป็นที่สุด!“

ในขณะที่เวินซีหลานรู้สึกงงงวย

วินาทีต่อมา ลั่วชิงยวนสะบัดมือทีหนึ่ง