ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 187

หลิวฮุ่ยเซียงมองแท่งไม้เพียงหนึ่งเดียวในกระบอกไผ่ หัวเราะเยาะขึ้นอย่างอดมิได้ “พระชายา ผลแพ้ชนะได้ถูกตัดสินแล้ว เจ้าอย่าโกงล่ะ”

ลั่วชิงยวนส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ “ผลยังมิทันประกาศเลย คุณหนูหลิวอย่ารีบดีใจนัก”

เถ้าแก่และคนใช้มายืนคั่นกลาง พร้อมเอ่ย “ผลคะแนนทุกท่านคงเห็นกันแล้ว ผู้ชนะ คือภาพผืนนี้! ตอนนี้เราจะประกาศผู้วาดของภาพผืนนี้!”

ภาพวาดถูกกางออกอย่างเด็ดขาด ภาพวาดสาวงามแสนเสมือนจริงปรากฏในสายตาผู้คน

บัดนี้หลิวฮุ่ยเซียงยังคงจดจ้องไปทางลั่วชิงยวนอย่างได้ใจ

รอยยิ้มมุมปากของลั่วชิงยวนชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ได้ยินเพียงเถ้าแก่เอ่ย…

“ภาพสาวงามที่ชนะในวันนี้ มีชื่อว่าซีหลาน! ผู้วาดคือ…”

ทุกคนรอผลประกาศกันอย่างสงบนิ่ง

ในสมองดังเป็นชื่อหลิวฮุ่ยเซียงกันอย่างมิได้นัดหมาย

แต่แล้ว ชื่อที่ได้ยินต่อจากนี้ กลับทำสีหน้าพวกเขาเปลี่ยนไปโดยฉับพลัน

“พระชายาอ๋อง! ลั่วชิงยวน!”

โครม

สายฟ้าใหญ่ผ่ากลางสมองหลิวฮุ่ยเซียง

ในอากาศอบอวลไปด้วยความเงียบสงัด

คำพูดของเถ้าแก่ ทำทุกคนในหอเริงรมย์ตะลึง

แต่พวกเขามองเถ้าแก่ดึงกระดาษปิดชื่อออกกับตา ชื่อที่เขียนบนภาพสาวงามหยดย้อยนั้น คือคำว่าลั่วชิงยวนอย่างชัดเจน!

ทันใดนั้น

ฝูงชนระเบิดเสียงพูด

ฟู่เฉินหวนเองก็ตะลึง คิ้วของเขาขมวดแน่น