ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 187

หลิวฮุ่ยเซียงมองแท่งไม้เพียงหนึ่งเดียวในกระบอกไผ่ หัวเราะเยาะขึ้นอย่างอดมิได้ “พระชายา ผลแพ้ชนะได้ถูกตัดสินแล้ว เจ้าอย่าโกงล่ะ”

ลั่วชิงยวนส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ “ผลยังมิทันประกาศเลย คุณหนูหลิวอย่ารีบดีใจนัก”

เถ้าแก่และคนใช้มายืนคั่นกลาง พร้อมเอ่ย “ผลคะแนนทุกท่านคงเห็นกันแล้ว ผู้ชนะ คือภาพผืนนี้! ตอนนี้เราจะประกาศผู้วาดของภาพผืนนี้!”

ภาพวาดถูกกางออกอย่างเด็ดขาด ภาพวาดสาวงามแสนเสมือนจริงปรากฏในสายตาผู้คน

บัดนี้หลิวฮุ่ยเซียงยังคงจดจ้องไปทางลั่วชิงยวนอย่างได้ใจ

รอยยิ้มมุมปากของลั่วชิงยวนชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ได้ยินเพียงเถ้าแก่เอ่ย…

“ภาพสาวงามที่ชนะในวันนี้ มีชื่อว่าซีหลาน! ผู้วาดคือ…”

ทุกคนรอผลประกาศกันอย่างสงบนิ่ง

ในสมองดังเป็นชื่อหลิวฮุ่ยเซียงกันอย่างมิได้นัดหมาย

แต่แล้ว ชื่อที่ได้ยินต่อจากนี้ กลับทำสีหน้าพวกเขาเปลี่ยนไปโดยฉับพลัน

“พระชายาอ๋อง! ลั่วชิงยวน!”

โครม

สายฟ้าใหญ่ผ่ากลางสมองหลิวฮุ่ยเซียง

ในอากาศอบอวลไปด้วยความเงียบสงัด

คำพูดของเถ้าแก่ ทำทุกคนในหอเริงรมย์ตะลึง

แต่พวกเขามองเถ้าแก่ดึงกระดาษปิดชื่อออกกับตา ชื่อที่เขียนบนภาพสาวงามหยดย้อยนั้น คือคำว่าลั่วชิงยวนอย่างชัดเจน!

ทันใดนั้น

ฝูงชนระเบิดเสียงพูด

ฟู่เฉินหวนเองก็ตะลึง คิ้วของเขาขมวดแน่น

สายตามากมายรวบรวมบนตัวพวกนางสองคน

ลั่วชิงยวนท่าทีสงบ เอ่ยปากพูดอย่างใจเย็น “คุณหนูหลิว คนที่แพ้แล้วโกง เหมือนจะเป็นท่านเสียมากกว่า”

”ท่านว่าข้าโกง ท่านต้องมีหลักฐาน การกล่าวหาโดยปากเปล่า จะทำผู้คนเชื่อได้เช่นไร?”

สีหน้าหลิวฮุ่ยเซียงซีดเผือด นางร้อนรนจนเหงื่อเย็นไหลซึมเต็มร่าง และมิกล้ามองภาพซีหลานนั่นตรง ๆ

นางมักรู้สึก คนในภาพกำลังจ้องนาง ทำเอานางขนลุกและเหน็บชาขึ้นมาทั้งร่าง

ลั่วชิงยวนต้องใช้วิธีร้ายกาจบางอย่างแน่!

ก่อนหน้านี้ หลังจากที่เวินซีหลานตาย นางก็ถูกขังในภาพเช่นกัน

นางเคยเห็นมาก่อน!

แต่นางมิสามารถพูดออกมาได้! และแฉลั่วชิงยวนมิได้!

ภายใต้สถานการณ์คับขัน นางจึงมองไปทางกระบอกไผ่ที่ว่างเปล่า และกล่าวด้วยโทสะ…