พูดจบ ลั่วชิงยวนจึงไปเยี่ยมลั่วหลางหลาง
ลั่วหลางหลางรู้ว่านางจะมา รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก จึงสั่งคนให้ไปเตรียมน้ำชาและขนมหวานทันที
”ชิงยวน!” ลั่วหลางหลางเดินเข้ามาจูงมือนางด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
ลั่วชิงยวนเห็นลั่วหลางหลางใบหน้าชมพูฝาดเลือด สีหน้าค่อนข้างดี เหมือนว่าใกล้จะหายดีแล้ว
“ร่างกายของพี่หลางหลางดีขึ้นแล้ว ไยถึงยังอยู่แต่ในห้องเล่า?” ลั่วชิงยวนถามอย่างสงสัย
ลั่วหลางหลางกวาดตาลง “ข้า… มิได้อยากออกไปนัก”
มิใช่นางมิอยากออกไป แต่นางมิกล้าออกไปต่างหาก
ลั่วชิงยวนรู้อยู่แก่ใจ นางจูงมืออีกฝ่ายนั่งลง “วันนี้ข้ามีเรื่องจักมาเล่าให้ท่านพี่ฟัง”
จากนั้นนางก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่ประสบในหอเริงรมย์วันนี้
ได้ยินว่าลั่วชิงยวนถูกผู้อื่นล้อขัน ลั่วหลางหลางก็ดึงแขนเสื้อไว้อย่างกังวล “พวกนางเกินไปเสียจริง!”
ลั่วชิงยวนพยักหน้า “ใช่ พวกนางพูดจาน่าเกลียดมาก เจ้าลองทายดูข้าทำอย่างไร?”
“ทำอย่างไรหรือ?” คิ้วของลั่วหลางหลางขมวดแน่น กังวลใจเป็นอย่างมาก
ลั่วชิงยวนยิ้มกล่าว “ข้าจึงเตะหลิวฮุ่ยเซียงตกน้ำ!”
ลั่วหลางหลางได้ยิน รู้สึกสงสัยเป็นอย่างมาก
นางคิดมิถึงจริง ๆ ว่านิสัยอย่างลั่วชิงยวน จะกล้าเตะคนตกน้ำต่อหน้าผู้คนมากมาย
ลั่วชิงยวนเล่าเรื่องที่ประสบในวันนี้ต่อ ลั่วหลางหลางรู้สึกเกร็งทุกครั้งที่ได้ยิน นัยน์ตานางเต็มไปด้วยความกังวล
โดยเฉพาะเมื่อได้ยินว่าสุดท้ายหลิวฮุ่ยเซียงจะแข่งการวาดภาพกับนาง ใจของลั่วหลางหลางกระตุกขึ้นมาทันที “ผลสุดท้ายล่ะ?”
“ข้าชนะ! หลิวฮุ่ยเซียงคุกเข่าโขกหัวคำนับขออภัยข้า หน้านางแตกเต็มพื้น สุดท้ายก็ร้องไห้หนีกลับจวนไป” ชั้นชิงยวนพูดด้วยน้ำเสียงได้ใจ
ลั่วหลางหลางฟังถึงตรงนี้ คิ้วที่ขมวดแน่นของนางจึงคลายออก นางตะลึงเป็นอย่างมาก จูงมือของลั่วชิงยวนไว้ “ชิงยวน ตอนนี้เจ้าเก่งเหลือเกินแล้ว ข้าดีใจแทนเจ้ายิ่ง!”
ลั่งชิงยวนกลับกุมมือของนางกลับ “ดังนั้นเหตุใดพี่หลางหลางจึงมิกล้าก้าวออกจากห้องอีกเล่า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...