ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 195

ในสมองของนางสามารถนึกภาพที่เขาโมโหนาง ตักเตือนนาง เค้นถามนาง และข่มขู่นางมิให้ไปทำร้ายลั่วเยวี่ยอิงออกเลย

กระทั่งบางครั้งเขาอาจลงโทษนาง เพื่อเอาคืนให้กับลั่วเยวี่ยอิง

ภายในห้องตำรา ฟู่เฉินหวนหลับตานึกคิด เรื่องบางเรื่อง เขาจำเป็นต้องถามให้ชัดแล้ว

ท่าทีไร้ประโยชน์ของลั่วชิงยวนก่อนหน้านี้ นางแกล้งทำงั้นหรือ?

ภาพวาดในวันนี้ นางวาดออกมาได้เช่นไร แล้ววันนั้นที่จู่ ๆ ลั่วเยวี่ยอิงก็เสียสติ เป็นฝีมือของนางหรือไม่?

บนตัวลั่วชิงยวน มีความลับอะไรซ่อนอยู่กันแน่

ทั้งคู่คิดเรื่องที่แตกต่างจนสติหลุด

จนลั่วชิงยวนมาถึงในห้องตำรา รอบด้านเต็มไปด้วยความเงียบ ลั่วชิงยวนมองเขานิ่ง ๆ “ฟู่เฉินหวน”

ฟู่เฉินหวนกำลังจะเอ่ยปาก มิคิดว่าลั่วชิงยวนจะพูดขึ้นเสียก่อน

ใบหน้าที่แสนนิ่งสงบของนาง

พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงไม่แฝงความรู้สึก และชัดถ้อยชัดคำ “หย่าหม่อมฉันเถิด”

เมื่อพูดจบ หัวใจของฟู่เฉินหวนกระตุก

ราวกับมีสายฟ้าระเบิดที่กลางหัวของเขา

สีหน้าของลั่วชิงยวนมิเหมือนวันก่อน ๆ นางในวันนี้ นัยน์ตามิมีโทสะ และมิมีความเจ็บใจ มีเพียงความสงบ

ความสงบที่ล้ำลึก ทำคนมองอารมณ์ของนางตอนนี้ไม่ออก

แต่กลับจุดไฟพิโรธในใจของฟู่เฉินหวนขึ้นโดยฉับพลัน

“เจ้าว่ากระไรนะ?” ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว สายตาเย็นดุจน้ำแข็ง

“หม่อมฉันบอกว่า หย่าหม่อมฉันเถิด” ลั่วชิงยวนพูดทวนอีกครั้ง

“เมื่อนั้นที่ข้าสลับตัวแต่งงาน เป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ ความโกรธของท่านก็เริ่มผ่อนลง หม่อมฉันเองก็ช่วยเหลือท่านไปไม่น้อย ถึงเวลาจบแล้วเพคะ”