ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 196

”ลั่วชิงยวน ตั้งแต่ตอนที่เจ้าฝืนเข้ามาอยู่ในตำแหน่งนี้ เจ้าก็ทำอะไรตามใจอยากมิได้แล้ว”

เขาพูดอย่างเด็ดขาดชัด ๆ ทีละคำ “อยากให้ข้าเขียนหนังสือหย่ารึ? ฝันไปเถอะ”

หลังจากที่ได้พูดปฏิเสธไปอย่างหนักแน่นเช่นนั้น หน้าอกของเขาก็รู้สึกเจ็บปวดบีบรัด มีกลิ่นคาวของเลือดพลุ่งขึ้นมาในปากและเขาพยายามกดข่มมันเอาไว้

ลั่วชิงยวนมองแววตาเด็ดขาดของเขาและรู้สึกหนาวเหน็บในใจ เขาต้องการทรมานนางจนถึงตายเลยหรืออย่างไร?

นางยิ้มเย็นชา “บางครั้งข้าก็รู้สึกว่าท่านอ๋องไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล แม้ท่านจะไม่มีเหตุผลที่จะปกป้องลั่วเยวี่ยอิง แต่ข้าก็ยังรู้สึกว่าท่านก็แค่หลงเล่ห์ของนางเท่านั้น”

“เห็นชัดว่าท่านทำให้หม่อมฉันสับสนนัก ท่านมิให้หนังสือหย่าหม่อมฉัน แต่ท่านก็ยังกักขังหม่อมฉันไว้เพราะการสลับตัวแต่งงานอย่างนั้นหรือ?”

“ฟู่เฉินหวน หม่อมฉันมองท่านผิดไปจริง ๆ”

นางไม่ควรมีความคิดว่าจะเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อเขาเลย เขาเป็นท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการของแคว้นเทียนเซวีย เป็นท่านอ๋องผู้ไร้ปรานี

เมื่อพูดจบ ลั่วชิงยวนก็หันหลังจากไปอย่างฉุนเฉียว

ฟู่เฉินหวนอดกลั้นโทสะเอาไว้ในใจจนสุดท้ายไม่สามารถทนเก็บกักเลือดในปากต่อไปได้จนต้องกระอักออกมากองโต

มือเขากำเป็นหมัดทุบโต๊ะอย่างแรง

ซูโหยวเห็นภาพนี้พอดีตอนที่เข้ามา เขารีบไปตามท่านหมอกู้ทันที

“ท่านหมอกู้ ท่านอ๋องเป็นอะไรไป? เหตุใดเขาถึงกระอักเลือดได้?” ซูโหยวกังวลใจมาก

ท่านหมอกู้ส่ายหน้าอย่างสับสน “ท่านอ๋อง นี่เป็นอาการของโทสะแต่ว่าการกระอักเลือดออกมานั้นก็ค่อนข้างร้ายแรง ด้วยสภาพร่างกายของท่านอ๋องตอนนี้ไม่น่าจะมีอาการนี้”

“เป็นไปได้ไหมว่ามีบางอย่างมากระตุ้นอารมณ์จนเกินไป?”

ซูโหยวส่ายหน้าพร้อมสีหน้าเคร่งขรึม “ใครจะมากระตุ้นโทสะท่านอ๋องได้?”

พระชายางั้นหรือ? ไม่น่าจะใช่กระมัง

“จะใครก็ช่าง ข้าจะสั่งยามาให้แล้วก็ค่อย ๆ ปรับยา ท่านอ๋องมีร่างกายแข็งแรงน่าจะหายดีได้แน่นอน” หมอกู้ปลอบเขาก่อนที่จะออกไปพร้อมล่วมยา

ขณะที่เขาเดินออกไป บนริมฝีปากก็ปรากฏรอยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว