ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 198

เป็นไปได้ไหมว่าฉินไป๋หลี่มาหานางหลังจากที่ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับรูปหญิงงามซีหลาน?

ฟู่อวิ๋นโจวพยักหน้าและบอกว่า “ใช่ ข้าได้ยินคนรับใช้ของข้าบอกเช่นนั้น”

“ดูเหมือนว่าเขาอยากจะมาชมภาพหญิงงามซีหลานของเจ้า”

ลั่วชิงยวนตกใจ นี่ไม่ผิดแน่

ฟู่อวิ๋นโจวยิ้มและบอกว่า “ชิงยวน ข้าไม่รู้มาก่อนว่าทักษะการวาดภาพของเจ้าจะยอดเยี่ยมเช่นนี้ แม้ว่าข้าจะไม่ได้เห็นกับตา แต่ก็ได้ยินข่าวจากด้านนอกว่าฝีมือเจ้าไม่ธรรมดายิ่ง”

ลั่วชิงยวนอึ้งไปเล็กน้อย ช่วงนี้ฟู่อวิ๋นโจวโดนกักบริเวณให้อยู่แต่ในตำหนักใต้ เขารู้ข่าวเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดที่หอเริงรมย์เมื่อวานนี้เร็วเช่นนี้ได้อย่างไร?

ขณะที่นางกำลังคิดเรื่องนี้ จู่ ๆ ฟู่อวิ๋นโจวก็ถามขึ้นมาอย่างใคร่รู้ “ชิงยวน ข้าสงสัยว่าเจ้าวาดรูปหญิงงามซีหลานได้อย่างไรรึ?

“เจ้าเคยเจอเวินซีหลานคนนี้หรือ? นางนั้นเป็นภรรยาคนก่อนของฉินไป๋หลี่”

ลั่วชิงยวนตอบอย่างจริงจัง “ข้าไม่รู้ว่านางเป็นใคร แค่วันหนึ่งข้าฝันเห็นนาง ข้าคิดว่านางต้องเป็นนางฟ้านางสวรรค์เป็นแน่จึงได้นำมาเป็นแบบวาดภาพ”

“ไม่คิดว่าท่านจะบอกข้าว่านางเป็นภรรยาของฉินไป๋หลี่่… ข้าไม่รู้จักฉินไป๋หลี่ด้วยซ้ำ”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างสับสน

เมื่อได้เห็นสีหน้าของนาง ฟู่อวิ๋นโจวก็รู้ได้ว่านางไม่ได้โกหก

เขายิ้มและบอกว่า “ถ้าเช่นนั้นดูท่าว่าเจ้ากับเวินซีหลานต้องมีชะตาต้องกันแล้วกระมัง”

“ในเมื่อนางมาปรากฏในฝันของเจ้า ข้าคิดว่าตอนนี้นางคงไม่อยู่แล้ว แต่เท่าที่ข้ารู้ นางไม่พอใจภรรยารองของฉินไป๋หลี่ แล้วแอบมีใจให้อารักขาในจวน ก่อนที่จะหนีตามอารักขาผู้นั้นไปพร้อมลูกของนาง”

“หลังจากเรื่องนั้น ฉินไป๋หลี่ก็ใจสลาย หลังเที่ยวตามหาเวินซีหลานอยู่นานครึ่งแรมปี เขาก็ไม่พบร่องรอยของนาง ตั้งแต่นั้นเขาก็ทำตัวสำมะเลเทเมา เขาโศกเศร้ามาจนถึงทุกวันนี้”

“น่าเสียดายที่เขานั้นเคยเป็นจิตรกรเลื่องชื่อแต่ยามนี้กลับมาเป็นเช่นนี้ หากว่าเจ้าเอารูปของเจ้าให้เขา ก็อาจจะช่วยปลอบประโลมเขาได้”

ฟู่อวิ๋นโจวถอนใจ “ข้าไม่รู้ว่าเหตุใดท่านอ๋องถึงไม่ยอมให้เขาเข้าตำหนักมาพบเจ้า”

ขณะที่ฟังอยู่ เสียงร้องไห้ปิ่มจะขาดใจของเวินซีหลานก็ดังมาเข้าหูลั่วชิงยวน

“ข้าเปล่านะ ข้าไม่ได้หนีไปกับใครทั้งนั้น เขาไม่ได้รับภรรยารองด้วยซ้ำ หลิวฮุ่ยเซียงนั้นอยากเป็นภรรยาเอกเสมอกัน แต่ข้ารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับ ข้าไม่เคยตำหนิเขาเรื่องนี้เลย ไม่เคยเลย”

นางนั้นโดนฆ่าแล้วทรมานอยู่นานนับปี แต่ชื่อเสียงของนางที่เหลืออยู่ในใต้หล้านั้นกลับเป็นเรื่องว่านางเป็นสตรีไม่ซื่อสัตย์