”หุบปาก” ฉินไป๋หลี่ตะโกนอย่างโมโห
แต่เสียงตวาดของเขาไม่อาจหยุดหลิวฮุ่ยเซียงได้
ตอนนั้นเองก็มีเสียงเย็นเยียบดังขึ้น…
“หลิวฮุ่ยเซียง ข้าคิดว่าเจ้าช่างไม่รู้ตัวเองเลย เจ้าต่างหากที่ตายแล้วต้องโดนดึงลิ้นแล้วลงกระทะทองแดงมิใช่รึ?”
ลั่วชิงยวนเปิดประตูและเดินออกมาอย่างไม่หวั่นกลัว ความสงบนิ่งของนางยามที่เผชิญเรื่องอันตรายนั้นมั่นคงดุจเขาไท่ซาน
หลิวฮุ่ยเซียงตะลึงไป นางโมโหมากและรีบพุ่งเข้าไป “ลั่วชิงยวน เจ้าใช้อาคมอะไรล่อลวงสามีข้า ข้าจะสู้ตายกับเจ้า”
ฉินไป๋หลี่หยุดนางไว้ เส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปูดโปนพร้อมคำรามว่า “หลิวฮุ่ยเซียง ข้าบอกว่าให้พอ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพระชายา เจ้าบ้าหรือไร?”
หลิวฮุ่ยเซียงทรุดฮวบพร้อมคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง ผมเผ้าของนางยุ่งเหยิงและนางก็ตื่นตระหนกมาก
“จักไม่เกี่ยวกับนางได้อย่างไร? แล้วข้าล่ะ? ข้านั้นเจ็บหนักเจียนตายแต่ท่านกลับมาหานางทุกวัน ท่านมิได้โดนนางแย่งไปแล้วหรอกหรือ? นี่มันเรื่องอันใดกัน ข้าเป็นภรรยาของท่านมิใช่รึ”
หลิวฮุ่ยเซียงหวาดกลัว นางกลัวมาก
นางกลัวว่าฉินไป๋หลี่จะรู้เรื่องการตายของเวินซีหลาน หลังจากที่พบกับลั่วชิงยวนเขาจะเริ่มสืบหาเรื่องเกี่ยวกับหายตัวไปของเวินซีหลานและสงสัยนาง
นางมิอาจให้ฉินไป๋หลี่สงสัยในตัวนางได้ และนางก็มิอาจทนให้ฉินไป๋หลี่คิดเรื่องของเวินซีหลานอีกได้
ฉินไป๋หลี่จับหลิวฮุ่ยเซียงไว้ไม่อยู่และนางก็ข่วนหน้าตาเขา เขานั้นโมโหมากจนตบนางฉาดใหญ่
“หุบปาก” ฉินไป๋หลี่โมโหจัด
หลิวฮุ่ยเซียงโดนตบอย่างแรงจนล้มลงกับพื้น นางยกมือกุมแก้มแดงก่ำไว้พร้อมมองฉินไป๋หลี่ พลันเลือดไหลที่มุมปาก “ท่านตบข้า? ท่านตบข้าเพราะนางหญิงอัปลักษณ์ผู้นี้รึ? ท่านเห็นกระไรดีในตัวนางกันแน่?”
คนที่มุงอยู่รอบ ๆ ต่างก็พากันวิจารณ์
“พระชายาอ๋องนั้นอ้วนมาก แต่นางก็ยังมีความเกี่ยวพันกับบุรุษมากมายเช่นนั้นหรือ?”
“นั่นสิ ใครจะไปคิด?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...