ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 256

เป็นทาสใบ้นั่นเอง!

ทาสใบ้อยู่ข้าง ๆ ลั่วเยวี่ยอิง!

ลั่วชิงยวนสัมผัสได้ถึงโทสะที่พลุ่งขึ้นอีกระลอกหนึ่ง มิน่าชาวบ้านสองคนที่แบกเกี้ยวถึงได้บอกว่าพวกเขาก็แค่รับเงินมาจากหัวหน้าหมู่บ้าน ที่แท้พวกเขาก็รับเงินที่ลั่วเยวี่ยอิงให้มา!

การที่ทาสใบ้ตามเข้าไปในถ้ำบนภูเขาน่าจะเป็นเพราะอยากรู้ว่านางตายไปแล้วหรือไม่ เพื่อจะได้กลับไปรายงานให้ลั่วเยวี่ยอิงทราบ

หลังจากค้นหาอยู่ในถ้ำได้สักพัก เมื่อทาสใบ้ไม่พบใครก็รีบจากไป

นางไม่มีผงไล่งู มันเป็นผงไล่งูที่ลั่วชิงยวนเคยใช้ตอนที่เข้ามาเพื่อไล่งู ดังนั้นนางจึงไม่กล้าอยู่ให้นานเกินไปนัก

หลังจากทาสใบ้จากไปแล้ว ลั่วชิงยวนก็โผล่ออกมาจากหลังเถาวัลย์แล้วเดินมาจนถึงน้ำตก นางไม่กล้าเข้าใกล้มากเท่าไหร่นัก ทั้ง ๆ ที่นางแทบไม่เห็นว่าข้างล่างมีสระน้ำลึกขนาดใหญ่มากอยู่

แค่เข้าใกล้ก็รู้สึกกลัวแล้ว

นางรู้สึกกายาสั่นสะท้านแล้วรีบก้าวถอยหลังไป

ไม่นานก็มีงูยักษ์โผล่ออกมาแล้วส่งเสียงแหบพร่าขึ้นมาว่า "มอบตัวซ่งเชียนฉู่มาให้ข้า"

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว "เพราะเหตุใดกัน? เมื่อสักครู่นี้เจ้าว่าซ่งเชียนฉู่เป็นกระไร?"

แต่คำพูดต่อมาของงูยักษ์กลับทำให้นางต้องตื่นตะลึง "นางเป็นภรรยาของข้า!"

ลั่วชิงยวนรู้สึกตกตะลึงเป็นที่สุด "อะไรนะ?"

งูยักษ์เลื้อยไปรอบถ้ำแล้วส่งเสียงทุ้มออกมาว่า "ถ้าเจ้าไม่เชื่อก็จงดูเอาเองเถอะ!"

งูยักษ์พ่นลมหายใจใส่ลั่วชิงยวน

หมอกขาวลอยโอบล้อมสิ่งรอบข้างเอาไว้

เมื่อหมอกขาวสลายไป ลั่วชิงยวนก็เห็นบุรุษและสตรีที่สะพายตะกร้าสมุนไพรเอาไว้บนหลังกำลังจับจูงมือกันอยู่ในทัศนียภาพที่มีภูผางดงามธารากระจ่าง แลดูมีความสุขยิ่งนัก

รูปร่างหน้าตาของสตรีผู้นั้นคือซ่งเชียนฉู่จริง ๆ

สตรีผู้นั้นร้องตะโกนว่า "สามี ท่านยินดีหนีตามข้าไปจริง ๆ หรือ? ท่านยินดีละทิ้งชื่อเสียง ทรัพย์สมบัติและบิดามารดาของท่านหรือไม่?"

บุรุษผู้นั้นยิ้มอ่อนโยนแล้วลูบเส้นผมของสตรีผู้นั้นพลางกล่าวว่า "ข้ายอมสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับเจ้าแล้ว เจ้ายังมิเชื่อข้าอีกหรือ? นับแต่บัดนี้เป็นต้นไป ไม่ว่าเจ้าไปที่ใดข้าก็จะไปด้วย พวกเราจะไม่พรากจากกันชั่วชีวิต!"