ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 258

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว สังหารนางหรือ?

ซ่งเชียนฉู่เอ่ยขึ้นมาว่า "ตอนที่ข้ายังเด็กก็เกิดเรื่องประหลาดขึ้นกับข้า จากนั้นข้าก็มักจะฝันถึงงูอยู่บ่อย ๆ"

"ความฝันเหล่านี้เคี่ยวกรำข้ามาหลายสิบปี สุขภาพของข้านับวันก็ย่ำแย่ลงไปเรื่อย ๆ มิหนำซ้ำข้ายังต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคร้ายมากมายอีกต่างหาก"

"ข้าเคยปรึกษาซินแสท่านหนึ่ง ท่านบอกว่าชะตาของข้าจะมีเคราะห์หนัก มันเป็นหนี้กรรมที่ข้าติดค้างมาตั้งแต่ชาติปางก่อน สิ่งนั้นจะคอยตามหลอกหลอนจนกว่าข้าจะตายไป"

"ท่านซินแสแนะนำว่าต้องตัดบ่วงกรรมนี้ไปเสีย ข้าต้องมาที่นี่แล้วจัดการให้เรียบร้อยก่อนวันเกิดปีที่ยี่สิบสี่ของข้า มิฉะนั้นข้าจะต้องตาย"

"ข้าโกหกว่ามาที่นี่เพื่อมาตามหาญาติ ข้าแค่อยากจะจัดการปัญหาของตัวเอง ท่านซินแสเองก็บอกว่าข้าจะได้พบผู้มีพระคุณที่นี่"

"แม่นางลั่ว ดูเหมือนว่าท่านก็คือผู้มีพระคุณของข้า"

ซ่งเชียนฉู่จับมือของลั่วชิงยวนด้วยท่าทีตื่นเต้น

เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินเช่นนี้เข้าก็รู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง แต่ก็เป็นอย่างที่คาดคิดเอาไว้ นางรู้สึกว่าซ่งเชียนฉู่กำลังปกปิดอะไรบางอย่าง

ดังนั้นลั่วชิงยวนจึงทำนายโชคชะตาของนาง ชะตาของนางมีเคราะห์หนักอันเป็นผลสืบเนื่องมาจากกรรมเก่า แต่ลั่วชิงยวนกลับคิดว่าไม่เป็นอันตรายถึงตาย

"แม่นางซ่ง ในเมื่อข้าให้สัญญาว่าจะช่วยเจ้า ข้าย่อมต้องช่วยเจ้าให้ถึงที่สุด"

คำสัญญาของลั่วชิงยวนทำให้ซ่งเชียนฉู่สบายใจยิ่งนัก

ในที่สุดฝ่ามือเย็นเฉียบก็ชักจะเริ่มอุ่นขึ้นมาบ้างแล้ว

จากนั้นลั่วชิงยวนก็รีบเล่าแผนการของสวี่ชิงหลินให้นางฟัง หลังจากซ่งเชียนฉู่ได้ยินเข้า นางก็รู้สึกตื่นตะลึงด้วยความไม่อยากเชื่อ

"มิน่า เขาถึงได้มีท่าทีแปลก ๆ ที่แท้เขาก็รู้สึกไม่สะดวกใจที่จะบอกว่าเอาท่านไปเซ่นสังเวยให้แก่เทวาภูผาแทนข้านี่เอง"

ซ่งเชียนฉู่รู้สึกไม่สบายใจเอาเสียเลย

เมื่อลั่วชิงยวนเห็นอีกฝ่ายมีสีหน้าไม่สบายใจ นางก็คิดว่าซ่งเชียนฉู่ถูกล่อลวงเข้าเสียแล้ว

ลั่วชิงยวนหยิบเอาบัวมรกตเหมันต์ออกมาแล้วกล่าวว่า "สวี่ชิงหลินจะลงมือในอีกสองสามวันให้หลัง ข้าต้องการให้เจ้าช่วย!"

แต่เมื่อซ่งเชียนฉู่เห็นสิ่งที่อยู่ในมือของนาง อีกฝ่ายก็หน้าเปลี่ยนสีไปมากแล้วขมวดคิ้ว "นี่คือ… บัวมรกตเหมันต์เช่นนั้นหรือ?"

ซ่งเชียนฉู่พลันหน้าเปลี่ยนสีไปทันที จากนั้นอีกฝ่ายก็คว้ามือของนางเอาไว้ด้วยท่าทีร้อนใจ "ท่านได้สิ่งนี้มาจากที่ใด? ท่านพบมันที่ใดหรือ?"

เมื่อลั่วชิงยวนเห็นสีหน้าตื่นเต้นของซ่งเชียนฉู่ในยามนี้ นางก็รู้สึกสับสนอยู่บ้าง