ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 304

“จับมันเสีย!”

หรงอี้เฉี่ยนส่งคำสั่งอย่างเยือกเย็น ผู้คุ้มกันจับตัวชายหนุ่มผู้นั้นในทันที

“จับข้าทำไม! พวกเจ้าควรจับไอ้หลอกลวงนั่น!” ชายหนุ่มขัดขืนขึ้นมาอย่างลนลาน

“จับไปส่งที่ทางการ!” หรงอี้เฉี่ยนพูดเสียงเย็น

ชายหนุ่มถูกนำตัวไปในทันที

ดูจากท่าทีบัดนี้ของหรงอี้เฉี่ยน สมกับเป็นฮูหยินแม่ทัพจริง ๆ

“ท่านฮูหยิน” ลั่วชิงยวนขึ้นหน้าโค้งคำนับ

หรงอี้เฉี่ยนเผยยิ้มในทันที นางโบกมือ ผู้คุ้มกันสองท่านยกถาดใบหนึ่งเดินขึ้นหน้า

อี้หรงเฉี่ยนเปิดผ้าแดงออก แสงเงินระยิบระยับปรากฏสว่างจนแสบตา

“นี่คือเงินห้าร้อยตำลึง วันนี้ข้ามาเพื่อขอบคุณท่านเซียนฉู่”

“ต่อจากนี้เจ้าเป็นเพื่อนของข้า!”

หรงอี้เฉี่ยนพบเรื่องดีจึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ นับแต่ที่นางใส่เครื่องประดับทอง ครั้นเล่นไพ่กับสองพี่น้องตระกูลจางนางก็ชนะเสมอ!

แน่นอนว่านางมิได้อยากชนะเพราะหวังเงิน นางเพียงแค่อยากเอาคืน วันนี้สองพี่น้องนั่น อ้างป่วยและไม่มาเล่นไพ่กับนาง ในใจนางรู้สึกสะใจสุด ๆ!

“ท่านฮูหยินให้มากไปแล้ว เรื่องเล็กเพียงนี้ มิต้องการเงินมากเช่นนี้” ลั่วชิงยวนกล่าวเกรงใจ

“เจ้ารับไว้เถิด สำหรับเจ้าเป็นเรื่องเล็ก แต่สำหรับข้ามิใช่!” หรงอี้เฉี่ยนท่าทีมั่นคง

ลั่วชิงยวนจึงได้แต่รับเงินไว้

“ท่านฮูหยินเข้าไปดื่มชาสักหน่อยเถิด!” ลั่วชิงยวนกล่าว

หรงอี้เฉี่ยนพยักหน้า นางกำลังจะก้าวขาเข้าไป จู่ ๆ ก็นึกบางอย่างได้ นางหันไปมองชาวบ้านด้านนอก และดุอย่างน่าเกรงขาม

“ต่อจากนี้ท่านเซียนฉู่ถือเป็นแขกคนสำคัญของจวนแม่ทัพ! หากผู้ใดกล้ามาก่อเรื่องอีก อย่าหาว่าข้ามิไว้หน้า!”

สิ้นเสียงประโยคนี้ ด้านล่างดังซุบซิบขึ้นมา