ลั่วหลางหลางตะลึง “เพื่อข้าหรือ?”
ขอบตาของลั่วอวิ๋นสี่แดงก่ำ นางพยายามกลั้นน้ำตาที่เอ่อล้นในดวงตา “ท่านพี่มิชอบงานแต่งที่ท่านแม่จัดให้ เจ้าก็พูดสิ! เจ้าต่อต้านสิ! ไฉนเจ้ามิยอมพูดอันใดทั้งนั้น แต่มาแอบเสียใจคนเดียวเล่า!”
“เป็นเช่นนี้ตั้งแต่เด็กจนโต! เจ้ารู้หรือไม่ในใจข้าเสียใจเพียงใด! ครั้งนี้ท่านแม่ยืนหยัดที่จะหาคู่แต่งงานให้เจ้า ข้าจึงได้แต่ต้องสร้างเรื่อง เพื่อที่ท่านแม่จะได้มิมีเวลามาสนใจเจ้า!”
ในใจลั่วอวิ๋นสี่รู้สึกอึดอัดเป็นที่สุด
แต่เล็กจนโต นางเห็นภาพที่ท่านพี่ถูกท่านแม่ติเตียนมามาก ท่านพี่ขวัญอ่อนขี้กลัว มิว่าท่านแม่จะให้ทำสิ่งใดท่านพี่ก็มิต่อต้าน
นางมิอยากต้องเป็นคนอย่างท่านพี่ ดังนั้นมิว่าท่านแม่จะพูดสิ่งใด นางก็จะทำสิ่งตรงข้ามเสมอ!
เรื่องของฉู่ลั่วครั้งนี้ นางมิจำเป็นต้องทำล้ำเส้นเช่นนี้ ที่หาคนไปก่อเรื่องทุกวัน
แต่ท่านแม่จะจัดหาคู่แต่งงานให้ท่านพี่ นางมองท่านพี่ที่น้ำตาอาบหน้าทุกวัน นางจึงตั้งใจไปก่อเรื่อง สร้างให้เรื่องมันใหญ่ เช่นนี้ท่านแม่จะได้มิไปจัดการเรื่องงานแต่งท่านพี่อีก
นางเพียงแค่อยากใช้วิธีของตนในการปกป้องพี่สาว!
แต่นางได้รับสิ่งใดกัน?
การถูกกดให้คุกเข่าขอโทษด้านนอก หลังกลับมา พี่สาวก็ติเตียนนางโดยมิถามสาเหตุอีก!
ลั่วหลางหลางได้ยินสิ่งนี้ ร่างของนางสั่นคลอน ดวงตาเบิกโพลงและมองไปทางลั่วอวิ๋นสี่อย่างมิอยากจะเชื่อ
เสียงของนางสั่นระรัว “อวิ๋นสี่...”
อวิ๋นสี่เช็ดน้ำตา หันร่างเดินจากไปอย่างดื้อรั้น
มองดูแผ่นหลังที่วิ่งหนีไปของอวิ๋นสี่ ในหัวของนางยังคงดังเป็นประโยคของอวิ๋นสี่เมื่อครู่ น้ำตาลั่วหลางหลางไหลนองเต็มหน้าทันที นางล้มทรุดบนพื้น
“ขอโทษ… ข้ามิรู้...” ลั่วหลางหลางกำแขนเสื้อไว้แน่น
นางมิเคยคิดมาก่อน อวิ๋นสี่จะทำเพื่อนางมากเช่นนี้
นางเหมือนท่านแม่ไม่ผิด ที่คิดว่าอวิ๋นสี่ดื้อรั้นสอนยาก แต่กลับมิเคยรู้ หลาย ๆ เรื่องอวิ๋นสี่เป็นคนเลือกที่จะตั้งใจทำ
แม้วิธีจะผิด แต่อย่างไรก็เพื่อนาง...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
ชอบมากเป็นเรื่องแรกที่อ่านครบทุกตอน...
สนุกมากๆค่ะ...
สนุกมากกกเรื่องนี้ ตอนแรกนึกว่างั้นๆ อ่านมาถึงบทที่600 เข้มข้นมากกหยุดอ่านไม่ได้ จนตอนนี้อ่านถึงบทที่1000 ละ อยากให้ลงวันละ10 ตอนได้ไหมคะ วันละ5 น้อยเกินอ่ะ 🥹🥹🥹💕💕 ตามต่อ...
ชอบมากค่ะ อยากได้เล่ม🙏🏻☺️🥹 หวังว่าไรท์จะเห็นนะคะ...
สนุกมาก...
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...