ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 314

สิ้นประโยคนี้ ทั้งสามที่ได้ยินต่างตกตะลึง

ลั่วชิงยวนและซ่งเชียนฉู่มองไปทางเฉินเซี่ยวหานโดยมิได้นัดหมาย

“ท่านนี้ คือรัฐทายาท(1)เสนาบดีฝ่ายเหนือ! มิใช่คุณชายธรรมดาทั่วไป”

ฟู่เฉินหวนหรี่ตาลง และมองไปทางเฉินเซี่ยวหานด้วยแววตาแฝงความนัย

เสนาบดีฝ่ายเหนือและมหาราชาจารย์เหยียนเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน เสนาบดีฝ่ายเหนือต้องคอยคุ้มครองเขตแดนทิศเหนือ จึงฝากรัฐทายาทแห่งตระกูลไว้กับตระกูลเหยียน

การที่เฉินเซี่ยวหานปรากฏตัวที่ร้านโอสถเล็ก ๆ เพราะชื่อเสียงของท่านเซียนฉู่

เป็นเช่นนี้จริงหรือ?

ใบหน้าของเฉินเซี่ยวหานแข็งทื่อ จากนั้นก็เผยยิ้ม และหันมามองทีหนึ่ง

“กระหม่อมก็คิดว่าท่านอ๋องจะปิดบังความลับเล็ก ๆ นี้ให้เสียอีก ท่านพูดออกมาก็ไม่สนุกแล้วกระมัง!”

สายตาล้ำลึกของฟู่เฉินหวนประเมินเฉินเซี่ยวหาน มุมปากของเขายกเป็นรอยยิ้มจาง ๆ “ได้ยินมาว่าท่านรัฐทายาทเก่งกาจด้านการกินการเที่ยว ที่ที่มีเรื่องสนุกให้เล่นภายในเมืองหลวง ท่านรัฐทายาทต่างไปมาหมดแล้ว”

“มิคิดว่าท่านรัฐทายาทจะทำอาหารเป็นเสียด้วย”

เฉินเซี่ยวหานตอบด้วยท่าทีธรรมชาติ “เมื่อก่อนตอนอยู่เขตแดนเหนือ เนื้อย่างเป็นสิ่งที่กินบ่อยที่สุด เพื่อให้ไม่เบื่อ จึงทำได้เพียงสรรหาวิธีกินใหม่ ๆ”

“มิกล้าพูดว่าทำอาหารได้ แต่เนื้อย่าง หากกระหม่อมเป็นที่สอง ในเมืองหลวงนี้คงมิมีใครกล้าเป็นที่หนึ่งแล้ว!”

“วันนี้ท่านอ๋องถือว่าโชคดีพ่ะย่ะค่ะ”

“ปกติกระหม่อมมิย่างเนื้อให้ผู้อื่นกินง่าย ๆ กระหม่อมย่างให้เพียงคนที่กระหม่อมชอบ!”

เมื่อพูดประโยคนี้ เฉินเซี่ยวหานเลิกคิ้วใส่ซ่งเชียนฉู่

หน้าตาของเขาหล่อเหลาอยู่แล้ว เมื่อทำท่าทียักคิ้ว ยิ่งทำให้ซ่งเชียนฉู่หลงใหลเสียจนใบหน้าแดงก่ำขึ้นมาทันที

ลั่วชิงยวนชะงัก นางจ้องไปทางซ่งเชียนฉู่เขม็งด้วยสายตามิอยากจะเชื่อ จากนั้นมองไปทางเฉินเซี่ยวหาน

เวลาไม่ถึงครึ่งวัน เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขากัน?

สายตานี้มันมิปกติแล้ว!

ฟู่เฉินหวนเองก็สังเกตเห็นสีหน้าของทั้งสาม สายตาที่พวกเขามองกันต่างประหลาดเสียเหลือเกิน

จู่ ๆ เขาก็อยากดูเรื่องสนุก มุมปากของเขายกขึ้น “คนที่ชอบรึ? ท่านรัฐทายาทอย่าแย่งชิงของรักผู้อื่นเสีย ข้าจำได้ว่า แม่นางซ่งและท่านเซียนฉู่เป็นคนรักกันมิใช่รึ!”