ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 318

หุ่นเชิด!

เหมือนกับวิญญาณร้ายที่เฝิงซีพบเจอไม่มีผิดเพี้ยน!

แต่หุ่นเชิดตัวนี้กลับอยู่ในรูปของบุรุษผู้หนึ่ง

พวกมันอยู่ด้วยกัน!

พวกมันล้วนเป็นพวกเดียวกัน!

ความหนาวเหน็บคืบคลานเข้าสู่จิตใจของนางราวกับอสรพิษตนหนึ่ง

นางสงบจิตใจแล้วเริ่มครุ่นคิด

ประการแรกคือ ของสิ่งนั้นอยู่ในจวนมหาราชครู แล้วก็มาอยู่ที่ถ้ำอสรพิษ แล้วมาอยู่กับเฝิงซี กระทั่งปรากฏอยู่ในเหตุการณ์วันนี้

เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกัน ทว่าผู้ที่ชักใยอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์เหล่านี้กลับดูเหมือนจะเชื่อมโยงกันอย่างไม่อาจแยกออกจากกันได้

เฝิงซีเป็นพระสนมซึ่งเป็นสตรีของจักรพรรดิ

ผู้ที่คิดจะทำร้ายเฝิงซีจะต้องเป็นคนจากวังหลวง

ตอนนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างพัวพันกันอยู่ ผู้ที่ชักใยอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เป็นผู้ใดกัน! พวกมันคิดจะทำอะไรกันแน่?

ซ่งเชียนฉู่อธิบายให้ฟังว่า "ของชิ้นนี้หล่นจากตัวพวกอันธพาลที่มาหาเรื่องข้าวันนี้ ข้าก็เลยเก็บมาด้วย"

"ข้าคิดว่าถ้ามีคนคิดจะทำร้ายข้า เจ้าสิ่งนี้ก็น่าจะเป็นเงื่อนงำในการค้นหาตัวตนของผู้อื่นได้ ฉะนั้นข้าจึงนำกลับมาด้วย"

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว "ใช่ เอามาซ่อนไว้ในนี้ก็เลยทำให้ข้าไม่ทันสังเกต"

ลั่วชิงยวนกลับน้ำเสียงเคร่งมากยิ่งขึ้น "ดูเหมือนว่าพวกมันจะมุ่งเป้ามาที่ดีงูของพวกเราอย่างเดียวเลย"

"ทั้งสองเรื่องที่เกิดขึ้นติด ๆ กันในวันนี้หาใช่เรื่องบังเอิญไม่"

พวกมันมาที่นี่ก็เพราะดีงู

ซ่งเชียนฉู่ขมวดคิ้ว "พวกเราจักทำเช่นไรดี? มอบดีงูให้พวกมันหรือ?"

"แต่พวกเราไม่มีดีงูของงูยักษ์ในถ้ำอสรพิษสักหน่อย!"

ถึงแม้ว่าดีงูที่อยู่ในมือของนางก็เป็นของชั้นยอด แต่ก็ยังมีความแตกต่างอยู่บ้าง ผู้รอบรู้ตัวจริงย่อมสามารถมองเห็นความแตกต่างได้

"ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง ข้าไม่ควรออกความคิดไม่เข้าท่าเช่นนั้นเลย พวกเราไม่ควรไปหาสวีซงหย่วนเพื่อแก้ปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลั่วอวิ๋นสี่"

เมื่อลั่วชิงยวนเห็นอีกฝ่ายมีสีหน้าเป็นกังวล นางก็ตบไหล่ปลอบโยนอีกฝ่าย "ถึงจะเป็นความคิดที่ไม่เข้าท่า แต่ก็ต้องโทษข้าด้วย"

"อันที่จริงก็ขึ้นอยู่กับว่าจะเกิดช้าหรือเร็วเท่านั้น นับตั้งแต่พวกเรามาถึงเมืองหลวง พวกเราก็ต้องเผชิญหน้ากับสวีซงหย่วนในที่สุด ตอนนั้นปล่อยให้มันรอดออกมาจากถ้ำงูได้ มิหนำซ้ำมันยังรู้ชื่อของเจ้า ไม่ช้าก็เร็วมันก็จะมาหาเจ้าถึงหน้าประตูเอง!"