ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 319

"บางทีเขาอาจกลับจวนไปแล้ว หรือไม่ก็เจออะไรสักอย่างกระมัง?" ลั่วชิงยวนคาดเดา อย่างไรเสียพวกเขาก็ไม่รู้เรื่องรัฐทายาทเฉินผู้นี้มากนัก

ซ่งเชียนฉู่วางจานลงแล้วลุกขึ้นด้วยความไม่สบายใจ "จะเกิดเรื่องขึ้นหรือไม่?"

"วันนี้เขาช่วยชีวิตข้าไว้ หากคนพวกนั้นตามแก้แค้นเขาเล่า?"

ซ่งเชียนฉู่รู้สึกกังวลใจขึ้นมาทันที

เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินเช่นนี้เข้าก็ขมวดคิ้ว "ก็มีความเป็นไปได้!"

เมื่อฟู่เฉินหวนได้ยินเช่นนี้ เขาก็หรี่ตาแล้วเริ่มครุ่นคิด เขามีความคาดเดาในใจอยู่บ้าง เรื่องประหลาดในคืนนี้จะเกี่ยวข้องกับการที่เฉินเซี่ยวหานช่วยชีวิตของซ่งเชียนฉู่หรือไม่?

เรื่องนั้นเกี่ยวพันกับการลอบสังหารฉู่ลั่วหรือไม่?

"ข้าจักออกไปตามหาเขา!" ซ่งเชียนฉู่ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทันที

"ข้าไปกับเจ้าด้วย!" ลั่วชิงยวนรีบตามไป

เมื่อเห็นว่าค่ำมืดดึกดื่นมากแล้ว ฟู่เฉินหวนก็ไม่อาจนิ่งดูดาย ดังนั้นเขาจึงไปกับพวกนางด้วย

ในยามนี้เอง เฉินเซี่ยวหานกำลังเดินกลับไปกลับมาอยู่ในตรอกที่แลดูคุ้นเคยแต่ก็ไม่คุ้นเคยอยู่ในที โดยมีหลุมดำอยู่ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง

ราวกับว่าเขาจะไม่มีทางหลุดพ้นความมืดมิดเช่นนี้ไปได้เลย

เขาหาทางไปที่ร้านขายโอสถจิ่วอิง แต่ก็ยังหาไม่เจอสักที

นี่ใช่ตรอกฉางเล่อหรือไม่นะ?

เขาเหงื่อกาฬชุ่มโชกเสียแล้ว

……

ลั่วชิงยวนและคนอื่น ๆ ออกจากร้านแล้วเดินไปยังทางออกจากตรอก

ดึกดื่นค่ำคืนแล้ว บ้านเรือนทุกหลังตามท้องถนนล้วนดับไฟจนหมด เหลือเอาไว้เพียงโคมแดงส่องแสงเรื่อเรืองอยู่หน้าบ้านแค่ดวงสองดวงเท่านั้น

แสงค่อนข้างสลัวรางแล้ว ท้ายตรอกมืดมิดราวกับไร้ที่สิ้นสุดซึ่งเป็นเรื่องปกติ

แต่หลังจากลั่วชิงยวนออกมาได้ไม่นาน นางก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงหยุดฝีเท้าลง

"มีอันใดหรือ?" ฟู่เฉินหวนถาม

"ท่านไม่สังเกตหรือว่ามีบางอย่างผิดปกติ? ตั้งแต่พวกเราเดินมา ไฟส่องสว่างก็ไม่เปลี่ยนไปเลยตลอดทาง"

เมื่อฟู่เฉินหวนกับซ่งเชียนฉู่ได้ยินเช่นนี้เข้า ทั้งสองคนต่างส่ายหน้าด้วยท่าทีสับสน

พวกเขาไม่ทันสังเกตเห็นความผิดปกติเลย