ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 32

ว่างเปล่า!

จือเฉาแอบมองผ่านระหว่างนิ้ว แล้วก็ตกใจทันที “หือ? ว่างเปล่า? ”

ลั่วชิงยวนไม่อยากจะเชื่อ ก็กระโดดเข้าไปในโลงศพพร้อมคบเพลิง ก้มลงตรวจดูอย่างละเอียด ลูบภายในโลงศพ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีกับดัก หรือช่องลับอะไรซ่อนอยู่

ค้นหาอย่างละเอียด

แท้จริงแล้วเป็นโลงศพที่ว่างเปล่า

ไม่มีอะไรเลย

“หรือว่ามีคนเปิดโลงศพก่อนพวกเราเจ้าคะ?” จือเฉาถามอย่างสงสัย

ลั่วชิงยวนส่ายหัว “ฝาโลงปิดสนิทมาก ถ้ามีคนเคยเปิดมาก่อน จะต้องมีร่องรอย”

“อย่างนั้นก็หมายความว่า... ” จือเฉาขมวดคิ้วและคิด

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว แววตาเย็นชาเล็กน้อย “ตั้งแต่การฝังศพ นี่ก็เป็นโลงศพที่ว่างเปล่า”

สมบัติอะไรกันล่ะ? แม้แต่ศพของแม่นางก็ไม่มี

จือเฉาตกใจมาก “พระชายา ท่านแม่ของท่านยังมีชีวิตอยู่!”

ลั่วชิงยวนก็คิดอย่างนี้เช่นกัน แอบกำหมัดแน่น และพูดว่า “ข้าไม่รู้”

ถ้าแม่ของนางยังมีชีวิตอยู่ แล้วทำไมต้องแกล้งตาย?

หากเป็นเพราะต้องแกล้งตายด้วยเหตุผลบางอย่าง งั้นลั่วไห่ผิงต้องห้ามนางไม่ให้ไปค้นหาสมบัติของแม่นางขนาดนั้น ตามเหตุผลแล้วน่าจะช่วยแม่ของนางปิดบังความจริงว่ายังมีชีวิตอยู่ ถ้าเป็นเช่นนั้น ลั่วไห่ผิงน่าจะปกป้องลั่วชิงยวน รักมากถึงจะถูก

แต่สิ่งที่นางรู้สึกได้ มีแค่ความเย็นชา

หากแม่ของนางสิ้นชีพจริง ๆ แล้วเหตุใด ในโลงศพจึงไม่มีศพ ศพหายไปไหนล่ะ?

คิดแล้วก็ไม่เข้าใจคำถามนี้ครู่หนึ่ง

คิ้วของนางกระตุก รีบตามไปพร้อมคบเพลิง

แต่ตามไปได้ไม่กี่ก้าว ก็ไม่เห็นเงาผู้ใดแล้ว นางวิ่งจนหอบ

ตามไม่ทัน ก็ต้องหยุด

การกระทําที่ไม่มีปี่มีขลุ่ยของนางทำให้จือเฉาหวาดกลัวมาก “พระชายา เกิดอะไรขึ้น? ท่านเห็นอะไรหรือเจ้าคะ?”

ลั่วชิงยวนมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิดข้างหน้า ขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น”เราถูกสะกดรอยตาม”

“สะกดรอยตาม พระชายาตาฝาดหรือเปล่าเจ้าคะ อาจจะเป็นนก” จือเฉาพลางมองไปรอบ ๆ มีแต่มืด เงียบสงัด ไม่มีอะไรเลย

“ไม่ใช่” ลั่วชิงยวนหน้าบูดบึ้ง กังวลเล็กน้อย

ใครสะกดรอยตาม? ลั่วไห่ผิงส่งคนมาหรือ?

“เจ้ากลับไปก่อนเถิด”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย