ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 330

ลั่วชิงยวนตะลึงงันแล้วมองนางอย่างไม่เชื่อสายตา "นี่คือเทียบแปดอักษรระหว่างเจ้ากับรัฐทายาทเฉินเช่นนั้นหรือ?"

ซ่งเชียนฉู่ผงกศีรษะด้วยความเขินอาย "เขามอบให้ข้าก่อนที่จะจากไป ทั้งยังบอกให้ข้าเอามาให้ท่านตรวจดูด้วย"

เมื่อได้ยินเช่นนี้เข้า ลั่วชิงยวนก็รู้สึกตื่นตะลึง

เหมือนกันไม่มีผิดเพี้ยนเลย คงมิใช่เรื่องบังเอิญขนาดนั้นกระมัง?

หรือว่าคนในใจของลั่วหลางหลางก็คือรัฐทายาทเฉิน?

นางมีใจให้รัฐทายาทเฉินตั้งแต่เมื่อไหร่กัน...

"เป็นกระไรหรือ? ถึงแม้ข้าจะรู้ว่าออกจะเสียมารยาทไปบ้าง แต่ท่านเชี่ยวชาญเรื่องนี้ ทางที่ดีช่วยตรวจดูให้ทีว่าพวกเราสองคนดวงสมพงศ์กันหรือไม่ หากพวกเรามิใช่คู่รักกัน ข้าจะได้เลิกราเสียแต่เนิ่น ๆ"

เมื่อซ่งเชียนฉู่เห็นลั่วชิงยวนหาได้กล่าววาจาใด นางก็อดมิได้ที่จะต้องอธิบายออกมา

ลั่วชิงยวนส่ายหน้าด้วยความจนใจ "ขอข้าดูหน่อยเถิด"

นางค่อย ๆ ตรวจดูความเข้ากันได้ของเทียบแปดอักษรทั้งสองแผ่น

จากนั้นนางก็เอ่ยขึ้นมาว่า "ถึงแม้จะไม่อาจเรียกได้ว่าคู่สวรรค์สร้าง แต่เทียบแปดอักษรกลับเข้ากันได้ดี"

"เพียงแต่ไม่รู้ว่าการแต่งงานนี้จะดีหรือร้ายกันแน่ อย่างไรเสียเจ้าก็ต้องเดินไปตามเส้นทางของตัวเจ้าเอง"

ลั่วชิงยวนพลันจิตใจหนักอึ้ง

เทียบแปดอักษรของรัฐทายาทเฉินกับลั่วหลางหลางเองก็เข้ากันได้เช่นกัน มิหนำซ้ำนางยังมองคำทำนายให้แก่ลั่วหลางหลางไปแล้ว หากลั่วหลางหลางกลับไปถามลั่วหรงเรื่องการแต่งงานเล่า

เช่นนั้นนางจะแยกซ่งเชียนฉู่กับเฉินเซี่ยวหานในทางอ้อมอย่างไรดี?

ช่างเถอะ ในเมื่อเกิดเรื่องบังเอิญเช่นนั้นก็คงจะเป็นชะตาเสียแล้ว

……

วันรุ่งขึ้น ตรอกฉางเล่อหมายเลขที่สามสิบสามก็กลับมาคึกคักอีกครั้งหนึ่ง

แต่วันนี้กลับหามีผู้ใดมาก่อเรื่อง

เสียงประทัดพร้อมฆ้องและกลองดังสนั่น จากนั้นก็มีขบวนเชิดสิงโตไปตลอดทางตั้งแต่ปากตรอกไปจนถึงหน้าร้านของลั่วชิงยวน

"ว้าว คึกคักจริง ๆ"

ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายไปตลอดทาง

ลั่วชิงยวนกับซ่งเชียนฉู่เองก็ออกมาดูขบวนเชิดสิงโต

"ท่านเชิญขบวนแห่นี้มาหรือ? เต้นเก่งมาก ๆ เลย!" ซ่งเชียนฉู่ถามด้วยท่าทีเบิกบานใจ