ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 338

ใกล้เทศกาลโคมไฟ ในเมืองยิ่งอยู่ยิ่งคึกคัก ลั่วชิงยวนดเองก็แขวนโคมไฟไว้ที่หน้าร้านของตนหลายใบเพื่อให้ดูครึกครื้นขึ้น

หรงอี้เฉี่ยนชอบเล่นไพ่ ดวงของนางนับวันยิ่งอยู่ยิ่งดี จึงเรียกลูกค้ามาให้ลั่วชิงยวนได้ไม่น้อย

มักมีรถม้าโอ่อ่าขับเคลื่อนเข้ามาในตรอกฉางเล่อแบบวันเว้นวัน เพื่อมาเชิญลั่วชิงยวน

หากที่ตรอกฉางเล่อมีคนมีฐานะปรากฏ ต่างไปหาลั่วชิงยวนกันทั้งสิ้น

มิกล้าพูดว่ารู้จักกันทั้งเมืองหลวง แต่ในถนนที่ห่างออกไปจากตรอกฉางเล่อถึงสี่ห้าเส้น ไม่มีใครที่ไม่รู้จักท่านเซียนฉู่

นับตั้งแต่ที่ฟู่เฉินหวนเอาถุงหอมไป ลั่วชิงยวนก็ไม่เคยแสดงสีหน้าดี ๆ ให้เขาอีกเลย มีหลาย ๆ ครั้งที่นางเมินเมื่อเขามา

จากนั้นฟู่เฉินหวนจึงไม่ค่อยได้มาที่นี่อีกต่อไป

เดิมทีนางคิดว่าจะผ่านฤดูเหมันต์นี้ไปได้อย่างราบรื่น

ไหนเลยจะคิดว่าเช้านี้จะมีคนใช้คนหนึ่งส่งเทียบเชิญมาให้นาง

“ท่านเซียน​ฉู่ อีกเจ็ดวันคุณหนูในจวนข้าน้อยจักแต่งงาน จึงมาเชิญท่านให้ไปดื่มเหล้ามงคล”

ได้ยินดังนี้ ลั่วชิงยวนรู้สึกตะลึง “คุณหนูจวนเจ้ารึ?”

นางเปิดเทียบเชิญดู

ก็รู้สึกตกตะลึง

ลั่วหลางหลางแต่งงาน!

เมื่อมองลงไปอีก เจ้าบ่าวชื่อฟ่านซานเหอ

มิใช่เฉินเซี่ยวหาน

วันนั้นลั่วหลางหลางมาให้นางทำนายพรหมลิขิตเป็นการส่วนตัว แต่ไม่มีประโยชน์นัก

“เหตุใดจึงกะทันหันเช่นนี้?” คิ้วของลั่วชิงยวนขมวดแน่น มิอยากเชื่อว่าหลางหลางจะออกเรือนเร็วเช่นนี้

คนใช้ยิ้มตอบ “ด้านตระกูลฟ่านเองก็รีบ เตรียมการมาครึ่งเดือนแล้ว มิถือว่ากะทันหันขอรับ”

“ท่านเซียนฉู่เป็นแขกคนสำคัญที่คุณหนูกำชับแล้วกำชับอีก ท่านต้องมาให้ได้หนาขอรับ!”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “ได้ ข้าจักไป”