ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 366

ฟู่เฉินหวนยิ่งรู้สึกโกรธเมื่อได้ยินน้ำเสียงคาดหวังของนาง

นางหลงรักฟู่อวิ๋นโจวเช่นนั้นหรือ?

คราแรกนางอยากแต่งงานกับเขาสุดใจมิว่าจะด้วยวิธีใด แต่ยามนี้นางต้องการหย่าและอยู่ร่วมกับฟู่อวิ๋นโจว

นางคิดเช่นไรกับเขากันแน่? !

ลำคอหายใจขัดคล่อง โทสะปะทุอย่างควบคุมมิได้

แต่ในที่สุดเขาก็มิได้เอ่ยวาจาใด เพียงตะโกนว่า “ออกไป!”

ลั่วชิงยวนมิเข้าใจว่าเหตุใดเขาจึงโกรธกะทันหันเยี่ยงนี้ อย่างไรแล้วเขาก็มิได้รักนาง แล้วเหตุไฉนเขาจึงสนใจปฏิสัมพันธ์ของนางกับฟู่อวิ๋นโจวอยู่เสมอเล่า?

แม้ว่าปกติ ฟู่อวิ๋นโจวจะเรียกเธออย่างใกล้ชิดสนิทสนม แต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนกัน ปฏิสัมพันธ์ของพวกเขาก็มิได้ข้ามเส้นมิตรภาพ ไฉนฟู่เฉินหวนถึงเป็นเช่นนี้?

นางระงับความคับข้องใจแล้วหันหลังเดินออกจากห้องตำราไป

นางต้องออกจากตำหนักอ๋องให้จงได้

ทันทีที่เธอเดินมาถึงลานด้านหน้า องครักษ์กลุ่มหนึ่งก็ล้อมนางเอาไว้ “พระชายา โปรดกลับไปที่เรือนเถิดขอรับ!”

ลั่วชิงยวนถูกขังไว้ในเรือน คราวนี้ประตูถูกล็อกหนาแน่นเพื่อกันมิให้นางออกไป

จือเฉาเองก็ถูกขังอยู่ในเรือนกับนาง มีเพียงแม่นมเติ้งเท่านั้นที่นำอาหารมาให้ทั้งสองจากข้างนอกได้

ลั่วชิงยวนนั่งอยู่ในห้อง พลางรู้สึกหดหู่ยิ่ง

จือเฉาสนทนาสั้น ๆ กับแม่นมเติ้งแล้วรีบหันหลังกลับมา

“พระชายา แม่นมเติ้งบอกว่า ท่านอ๋องขังท่านไว้ในตำหนักเหตุเพราะงานเทศกาลโคมไฟเจ้าค่ะ อย่างไรแล้วท่านอ๋องทรงเป็นพระประยูรญาติใหญ่น้อยเช่นกัน เมื่อถึงวันนั้นท่านอ๋องจักพาพระชายาไปด้วยเจ้าค่ะ”

“แม่นมเติ้งขอให้พระชายาอดทนสักพัก หลังจากเทศกาลโคมไฟสิ้นสุดลง นางจักหารือกับท่านอ๋องเจ้าค่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลั่วชิงยวนก็ตะคอกอย่างเย็นชา “หารืองั้นรึ? ดูสถานการณ์ยามนี้เถอะ เป็นไปมิได้ที่จักหารือกับเขากระมัง!”

นางคิดว่าวันนี้นางสามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ชัดเจนแล้ว เช่นนั้นจึงขอกลับจวนนอกเมือง

ไหนเลยจะรู้ว่าจู่ ๆ เขาก็พลันโกรธขึ้นมา อีกทั้งยังบอกว่านางอยากพบองค์ชายห้าอีก

มันจะมากเกินไปแล้วจริง ๆ !

บัดนี้นางถูกขังอยู่ในตำหนักอีกครั้ง