ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 376

ในวินาทีที่อีกฝ่ายออกแรง ลั่วชิงยวนกัดฟันแน่น

พริบตาก่อนที่ความเจ็บปวดจะมาถึง จู่ ๆ ด้านนอกก็มีเสียงฝีเท้าร้อนรนส่งมา

ตามด้วยเสียงตะลึง ใต้เท้าฟางคุกเข่าลงบนพื้นอย่างแรง และตะโกนเรียกจักรพรรดิอย่างกังวล

ร่างที่เต็มไปด้วยไอสังหารตกสู่สายตา

เขาเตะไปบนร่างขันทีที่กำลังจะดึงเล็บอย่างแรงจนกระเด็น

วินาทีที่ถูกปล่อยออก ลั่วชิงยวนถอนหายใจโล่งอก จากนั้นหน้ามืดและสลบไปในทันที

เมื่อฟู่เฉินหวนเห็นมือทั้งสองของลั่วชิงยวน ดวงตาของเขาแดงก่ำขึ้นมา และเอ่ยเกรี้ยวกราด “ฟางจื่อจี้! ผู้ใดเป็นคนสั่งเจ้ากัน!”

ใต้เท้าฟางคุกเข่าอยู่บนพื้น พูดด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน “ไท่ซ่างหวงทรงพระบัญชา ให้พระชายาร่วมมือกับการสืบสวน แต่พระชายามิร่วมมือ กระหม่อมจึง…”

ฟู่เฉินหวนที่เห็นฉากนี้ก็เดือดดาล ใช้ทัณฑ์โดยพลการ หนำซ้ำยังยกเสด็จพ่อออกมาอ้างอีก

นี่มิใช่คำสั่งของเสด็จพ่อแม้แต่นิด!

“มิให้ความร่วมมือแล้วสามารถใช้ทัณฑ์โดยพลการในวังงั้นหรือ? เหลวไหล!” ฟู่เฉินหวนตะคอกเกรี้ยวโกรธ

ฟางจื่อจี้พูดแก้ตัวต่อ “กระหม่อมเองก็มิมีทางเลือก! เรื่องนี้ต้องมีผลสรุป เพราะเกี่ยวโยงไปถึงท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการ จำต้องตรวจสอบอย่างละเอียด นี่เป็นพระราชโองการจากไท่ซ่างหวงพ่ะย่ะค่ะ!”

ฟู่เฉินหวนฟังคำแก้ตัวของฟางจื่อจี้ ในใจกุ่นโกรธเหลือทน จึงเตะเข้าที่หน้าอกของฟางจื่อจี้

ทั้งร่างฟางจื่อจี้ถูกเตะจนปลิวกระเด็น

ในเสียงของฟู่เฉินหวนเต็มไปด้วยไอสังหาร “เสด็จพ่อสั่งเพียงให้ตรวจสอบเรื่องนี้ พระองค์ตรัสให้ใช้บทลงโทษแต่เมื่อใด? ข้าว่าเจ้าเสียมากกว่าที่ตัดสินโดยพลการ! จงคุมขังฟางจื่อจี้และรอคำสั่ง!”

สิ้นประโยค ฟางจื่อจี้ตะลึงอย่างแรง “ท่านอ๋อง นี่เป็นคำสั่งท่านไท่ซ่างหวงพ่ะย่ะค่ะ!”

น้ำเสียงฟู่เฉินหวนดุดัน “จับตัวไป!”

จากนั้น ฟู่เฉินหวนอุ้มลั่วชิงยวนที่อยู่บนพื้นขึ้นอย่างระมัดระวัง

วินาทีนั้น เขาขมวดคิ้วอย่างแรง

เหตุใดจึงเบาเช่นนี้?

หว่างคิ้วของเขามีความฉงนแวบผ่าน

“พี่สาม ข้าเชิญหมอหลวงให้”

ฟู่เฉินหวนก้าวเท้าไปด้านนอกเร็วรี่ “มิเป็นไร ข้าจักพานางกลับตำหนัก”

เส้นทางออกจากวังยาวนานมากกว่าปกติ ฤดูเหมันต์ลมหนาวกระโชก คนในอ้อมกอดเบาหวิว ราวกับสามารถปลิวไปพร้อมกับสายลมทุกเมื่อ