ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 379

แม้บางครั้งนางจะเกลียดฟู่เฉินหวนยิ่งนัก แต่อย่างไรเขาก็เคยช่วยนางไว้หลายครั้ง นางมิอยากให้เขาตาย

ยิ่งมิอยากให้เขาตายเพราะการโดนใส่ร้าย

……

มาถึงในวัง แม่ทัพฉินนำทาง ลั่วชิงยวนจึงได้พบกับจักรพรรดิฟู่จิ่งหาน

ฟู่จิ่งหานกำลังยุ่งหัวหมุนกับเรื่องของฟู่เฉินหวน เมื่อเงยหน้าเห็นลั่วชิงยวน เขารู้สึกประหลาดใจมาก

“เจ้ามาได้อย่างไร เมื่อเช้าพี่สามเพิ่งอุ้มเจ้าออกจากวังไป ไฉนเจ้าลงจากเตียงได้เร็วเช่นนี้?”

ลั่วชิงยวนยื่นมือออกมา “ฝ่าบาท หม่อมฉันเพียงบาดเจ็บที่มือ ส่วนอื่นมิได้ถูกลงโทษเพคะ”

ฟู่เฉินหวนชะงัก “จริงด้วย ข้าว้าวุ่นเสียจนสับสนไปหมด”

“แม่ทัพใหญ่ฉิน ท่านนำทางพระชายาอ๋องมา มีเรื่องใดรึ”

แม่ทัพใหญ่ฉินเอ่ยตอบ “ฝ่าบาท พระชายามาเพื่อเรื่องของอ๋องผู้สำเร็จราชการพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเพียงแค่นำทางมา”

“กระหม่อมขอตัวพ่ะย่ะค่ะ!”

หลังแม่ทัพใหญ่ฉินจากไป ฟู่จิ่งหานมองไปทางลั่วชิงยวนทีหนึ่งด้วยสีหน้าหนักอึ้ง “สถานการณ์ของพี่สามครั้งนี้ค่อนข้างพิเศษ เจ้ามาขอข้า ข้าเองก็มิสามารถปล่อยตัวเขาไปได้”

จักรพรรดิคิดว่าลั่วชิงยวนมาเพื่ออ้อนวอนให้กับฟู่เฉินหวน

ที่นางไม่รู้คือ ทั้งเมืองหลวงนี้ จักรพรรดิอย่างเขาต่างหากคือคนที่อยากปล่อยตัวฟู่เฉินหวนออกมามากที่สุด

แต่เขาเพียงแค่คิด เขาทำไม่ได้!

ลั่วชิงยวนกลับเอ่ยปากด้วยสีหน้าแน่นิ่ง “หม่อมฉันทราบว่าฝ่าบาทอยากปล่อยตัวท่านอ๋องมากกว่าหม่อมฉัน”

“หม่อมฉันมาช่วยฝ่าบาทเพคะ!”

ก่อนหน้านี้เฝิงซีถูกวิญญาณเด็กพัวพัน นางก็เคยเห็นจักรพรรดิและฟู่เฉินหวนอยู่ด้วยกันมาก่อน ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ ใกล้ชิดกันเป็นอย่างมาก

และจักรพรรดิก็ค่อนข้างเชื่อมั่นฟู่เฉินหวน

หลังจบประโยคนี้ ฟู่จิ่งหานตกใจและมองไปทางนางอย่างตะลึง

“ช่วยข้า? เจ้ามีวิธีรึ?“

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “หม่อมฉันได้ยินว่าดวงตาบนเสาหงส์เพลิงตกลงมา ฝ่าบาทสามารถพาหม่อมฉันไปตรวจดูได้หรือไม่เพคะ?”