สิ้นประโยคนี้ ร่างของลั่วชิงยวนสั่นคลอน
นี่มิใช่น้ำเสียงปรึกษาหรือหยั่งเชิง
เป็นน้ำเสียงที่ลั่วชิงยวนรับรู้ถึงการข่มขู่
นางมิได้เอ่ยตอบ
ไทเฮายิ้มพร้อมมองไปทางนาง “มิต้องการหรือ?”
ลั่วชิงยวนถอยหลังพร้อมคุกเข่าลง “ไทเฮาโปรดประทานอภัยเพคะ! หม่อมฉันแต่งงานกับท่านอ๋อง หม่อมฉันที่เป็นพระชายาของท่านอ๋อง จักแต่งงานกับผู้อื่นได้อย่างไร”
“หรือต่อให้หม่อมฉันยอม ก็ทำเช่นนี้มิได้! มิเช่นนั้นความสัมพันธ์ของท่านอ๋องและองค์ชายห้าจักอึดอัด หรือกระทั่งห่างเหินกันเพราะหม่อมฉัน ซึ่งเป็นการเพิ่มคำนินทา และทำราชวงศ์เสียหน้าเพคะ!”
นางมิชอบฟู่อวิ๋นโจว จักแต่งกับเขาได้เช่นไรเล่า
หรือต่อให้นางมีความคับแค้นใดกับฟู่เฉินหวน ก็ควรคลี่คลายกันเองระหว่างนางและเขา
ประโยคนี้ ทำไทเฮามิพอใจขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
ใบหน้าของไทเฮาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่กลับเป็นยิ้มเยือก “ดูท่าเจ้ายังคงรักท่านอ๋องอยู่มาก”
“ครั้งนี้เจ้ามิได้เข้าวังมาเพื่อเจอเขาหรือ? ข้าพาเจ้าไปเจอเขาเอง”
ในเสียงน่าเกรงขาม เต็มไปด้วยความข่มขู่
หัวใจของลั่วชิงยวนบีบรัด
นางจะออกจากวังเพื่อไปตามหาลูกแก้วหงส์เพลิง!
ในใจของนางร้อนรนดุจมดกลางกระทะร้อน
นางใช้เวลาถึงหนึ่งคืนเต็ม ๆ จนคำนวณตำแหน่งออกมาได้ อยู่ที่หอมหาสมบัติ!
หอมหาสมบัติเป็นที่สำหรับการซื้อขายสมบัติ หากนางมิรีบอีก ลูกแก้วหงส์เพลิงอาจได้เปลี่ยนที่อีกครั้ง
ไทเฮาหันร่างจากไป นางกล่าวเสียงเย็น “ข้าอนุญาตให้เจ้าอยู่กับท่านอ๋องสามวัน ไปเถิด”
สามวันหรือ?
สามวันผ่านไป เรื่องทุกอย่างก็มิทันเสียแล้ว!
เวลานี้เอง เสียงแสนหนักแน่นดังขึ้น “เสด็จแม่ มิรู้ว่านางอยากเจอท่านพี่สามเพราะจุดประสงค์ใด มิอนุญาต!”
“ส่งนางออกจากวังเถิด! เสินหลี ส่งนางออกจากวัง!”
หวังว่าการช่วยลั่วชิงยวน จะมิทำให้การเสียสละของจักรพรรดิต้องสูญเปล่า
อย่างไรท่านอ๋องก็เป็นฝ่ายถามถึงบุตรีตระกูลเหยียนก่อน คงมิพ้นการเจอหน้ากินข้าวและท่องสวน
ลั่วชิงยวนพยักหน้า “หอมหาสมบัติ ไปประเดี๋ยวนี้!”
“ขอรับ!”
เสินหลีพานางขึ้นรถม้าทันที และตรงไปทางหอมหาสมบัติ
ระหว่างทาง ในใจลั่วชิงยวนร้อนรนดุจไฟเผา “เร็วขึ้นอีก!”
เสินหลีควบม้ามุ่งไปทางหอมหาสมบัติอย่างสุดกำลัง
หอมหาสมบัติอยู่กลางตลาดครึกครื้น ผู้คนในตลาดมากหลาย ความเร็วรถม้าจึงผ่อนลง
ลั่วชิงยวนเห็นคำว่าหอมหาสมบัติแต่ไกล จึงสั่งให้เสินหลีหยุดรถม้าในทันที
นางลงจากรถม้าและวิ่งไป ส่วนเสินหลีก้าวตามนางอย่างไว
ลั่วชิงยวนพุ่งตัวเข้าไปในหอมหาสมบัติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...