ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 385

ลูกแก้วหงส์เพลิงนี้มิใช่ลั่วชิงยวนหากลับได้พร้อมกับเสินหลีหรือ?

เกี่ยวอะไรกับลั่วไห่ผิงกัน?

เพียงแต่คำพูดของเขากลับตรงข้าม “ท่านอัครมหาเสนาบดีสามารถตามหาลูกแก้วหงส์เพลิงของจริงกลับมาได้ ถือเป็นการพิสูจน์แล้วว่า ท่านอ๋องผู้สำเร็จราขการมิใช่ผู้ชั่วร้าย ที่บรรพบุรุษราชวงศ์นั้นมิยอมรับ!”

“แต่มีผู้บังอาจมาแตะต้องเสาหงส์เพลิงในหอบรรพบุรุษเพื่อใส่ร้ายอ๋องผู้สำเร็จราชการ บังอาจนัก!”

น้ำเสียงของจักรพรรดิกริ้วโกรธ

“ผู้ใดลักลูกแก้วหงส์เพลิงไป?”

บัดนี้ ลั่วไห่ผิงกลับเอ่ยตอบ “เมื่อกระหม่อมหาลูกแก้วหงส์เพลิงเจอ กระหม่อมพบกับคนสามคนพอดีพ่ะย่ะค่ะ”

“แต่ผู้ใดเป็นคนลักลูกแก้วไปนั้น กระหม่อมมิทราบ”

สามคนนั้น ก็คือลั่วชิงยวนและสองคนนั้นที่เจรจากันในหอมหาสมบัติ

ขุนนางระดับสูงโดยรอบซุบซิบเสียงเบา เรื่องการลักลูกแก้วหงส์เพลิงนั้นจะเกี่ยวกับลั่วชิงยวนอีกหรือไม่?

ท่านอัครมหาเสนาบดีช่างเที่ยงตรงเสียจริง กระทั่งลั่วชิงยวนยังจับตัวมาในตำหนัก

หรือลูกแก้วหงส์เพลิงนี้ ลั่วชิงยวนจะเป็นผู้ขโมยจริง ๆ?

ฟู่จิ่งหานย่อมรู้ดีว่าลั่วชิงยวนบริสุทธิ์ แต่เขากลับมิรู้รายละเอียด จึงเอ่ยถาม“พระชายาอ๋อง เจ้าอธิบาย”

ลั่วชิงยวนเอ่ยปากอย่างแผ่วเบา “ทูลองค์จักรพรรดิ พิธีการวันนั้น หม่อมฉันก็ดูออกเสียแล้วว่าลูกแก้วในตาของหงส์นั้นแปลกไป แต่ตอนนั้นหม่อมฉันมิได้คิดมาก”

“จนรู้ว่าท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการถูกคุมขังเพราะลูกแก้วร่วงหล่น เดิมทีหม่อมฉันเพียงลองตรวจสอบอย่างเสี่ยงดวง ไหนเลยจะรู้ว่าหม่อมฉันเจอพวกเขาทั้งคู่ที่กำลังเจรจาลูกแก้วหงส์เพลิงอยู่ภายในหอมหาสมบัติจริง ๆ!”

“ที่หม่อมฉันทูลล้วนแต่เป็นความจริงทั้งสิ้น! คนงานและเสินหลีสามารถเป็นพยานให้หม่อมฉันได้เพคะ!“

จักรพรรดิเองก็รู้ขั้นตอนทั้งหมด แต่เขาต้องการให้ลั่วชิงยวนอธิบายให้เหล่าขุนนางคนอื่น ๆ ฟัง

เมื่อฟังแล้วสีหน้าของลั่วไห่ผิงย่ำแย่ และมิได้พูดมากมาย

“บังเอิญเพียงนี้เชียว? เจ้าไปที่หอมหาสมบัติก็เจอพวกเขาเจรจาทันทีเลยรึ? หรือว่าเจ้ามีความเกี่ยวข้องกับผู้ลักลูกแก้วหงส์เพลิงกันเล่า จึงรู้ว่าพวกเขาเจรจากันที่ใด”

ภายในตำหนักเงียบสงัด มีเสียงสงสัยของใต้เท้าท่านหนึ่งส่งมา