ตอน บทที่ 391 จาก ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 391 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย ที่เขียนโดย GoodNovel เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วแน่น นางไม่เข้าใจเลยว่าไฉนผ่านไปแค่ไม่กี่วัน จู่ ๆ ก็เกิดความเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ถึงเพียงนั้นขึ้นมาได้
พลังปราณของฮวงจุ้ยทั่วทั้งจวนมหาราชครูหาได้เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใดไม่ ทว่ากลับมีปราณมรณะเพิ่มเข้ามาไม่น้อยและพลังก็ลดลงด้วย
“ไฉนจึงสารภาพผิดแล้วปลิดชีพตน เกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?” ลั่วชิงยวนรู้สึกหายใจไม่ออก
ลั่วหรงถอนหายใจ “หลังจากพวกเรารู้เรื่องของฟ่านซานเหอ ก็มิอาจสืบสาวราวเรื่องได้อีกต่อไป ฮูหยินใหญ่ฟ่านก็มาขอความช่วยเหลือจากบิดาด้วยตนเอง อย่างไรเสีย ยามนี้ฟ่านซานเหอก็เป็นสามีของหลางหลาง บิดาย่อมมิอาจวางเฉยได้"
“เช่นนั้นข้าจะไปขอร้องลั่วไห่ผิง หวังว่าเขาจะยอมเมตตาปล่อยฟ่านซานเหอไป”
เมื่อลั่วหรงเอ่ยมาถึงตรงนี้ นางก็โมโหจัด
“แต่ลั่วไห่ผิงกลับไร้อำนาจ เขามิอาจไต่สวนและจับกุมตัวผู้บงการที่ชักใยอยู่เบื้องหลังได้! เรื่องนี้คงมิแคล้วถูกจัดฉากให้มีคนต้องสารภาพความผิด!”
“วันนี้ตอนที่ข้าเห็นท่านพ่อ ท่านก็... ปลิดชีพตนเองแล้ว!”
“ท่านทิ้งจดหมายเลือดสารภาพความผิดซึ่งได้ส่งไปถึงวังหลวงแล้ว”
ลั่วหรงกล่าวไปพลางเช็ดน้ำตาไปพลาง นางแลดูแก่ชราลงไปนับสิบปีขึ้นมาทันที
ลั่วชิงยวนกำหมัดแน่น “ลั่วไห่ผิง!”
ทันทีที่นางพูดจบ ก็มีน้ำเสียงเจือกังวลดังขึ้นจากข้างนอก “ท่านอาขอรับ!”
ลั่วไห่ผิงรีบวิ่งเข้ามาด้วยท่าทีร้อนใจ เมื่อเขาเห็นภาพบนเตียงก็ถึงกับตัวแข็งทื่อ
“ท่านอา..”
เมื่อลั่วหรงเห็นลั่วไห่ผิงเข้า นางก็เดือดดาลถึงขีดสุดพลางคว้าถ้วยบนโต๊ะแล้วปาใส่เขาอย่างแรง
“เจ้ายังกล้ามาที่นี่อีกเช่นนั้นหรือ? ไสหัวออกไป! ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ! เจ้ามันไม่คู่ควรที่จะมาปรากฏตัวต่อหน้าท่านพ่อของข้า!”
ลั่วหรงโมโหเสียจนดวงตาแดงก่ำ ทั่วทั้งร่างเครียดเกร็งหมายจะสังหารลั่วไห่ผิง ลั่วไห่ผิงยืนนิ่งปล่อยให้ถ้วยกระแทกศีรษะโดยมิได้หลบหลีก จากนั้นเขาก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเจ็บปวดว่า “ข้าช่วยท่านอามิได้จริง ๆ แล้วก็ไม่คาดว่าท่านอาจะ…”
เมื่อเห็นสีหน้าเจ็บปวดของลั่วไห่ผิง ลั่วชิงยวนก็รู้สึกหายใจไม่ออก
แววตาของนางเต็มเปี่ยมไปด้วยโทสะ จากนั้นนางก็วิ่งเข้าไปชกหน้าลั่วไห่ผิงอย่างแรง “ไร้ยางอายสิ้นดี!”
“คราที่เจ้าคุกเข่าตรงหน้าท่านปู่แล้วขอร้องท่านให้มอบจี้กิเลนเพื่อช่วยชีวิตตัวเอง เจ้าตกปากรับคำท่านปู่เอาไว้ว่าอย่างไร!”
เขาเป็นถึงอัครเสนาบดีผู้ทรงเกียรติ เหตุใดเขาถึงกระทำเรื่องง่าย ๆ เช่นนั้นมิได้!
ดูท่าจะต้องมีเหตุผลอื่นอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เป็นแน่!
มิหนำซ้ำคงจะมิใช่เรื่องง่ายดายเช่นนั้นเสียแล้วก็เป็นได้!
เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของลั่วหลางหลางดังขึ้นในห้อง ฮูหยินใหญ่ฟ่านก็สำลักก้อนสะอื้นพลางโขกหัวคำนับให้แก่ท่านมหาราชครูผู้วายชนม์ทั้งน้ำตา เพื่อแสดงความขอบคุณที่ช่วยชีวิตของฟ่านซานเหอและเป็นการให้สัญญาว่าจะดูแลลั่วหลางหลางเป็นอย่างดี
ลั่วชิงยวนก้าวถอยหลังด้วยท่าทีอ่อนแรง นางยังไม่อยากเชื่อเลยว่าท่านมหาราชครูจะจากไปเช่นนี้จริง ๆ
หากท่านไม่ถูกต้อนเสียจนมุม ท่านมหาราชครูจะใช้วิธีสุดโต่งเช่นนั้นเพื่อช่วยเหลือฟ่านซานเหอได้อย่างไรกันเล่า
ตอนที่ท่านพบลั่วไห่ผิง ลั่วไห่ผิงเอ่ยสิ่งใดกับท่านกันแน่?
ยิ่งนางครุ่นคิดถึงเรื่องนั้นมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งปวดศีรษะมากขึ้นเท่านั้น
นางเกาะผนังอยู่หลายครั้งก่อนที่จะล้มลง
ทันใดนั้นก็มีวงแขนคู่หนึ่งเข้ามาโอบไหล่นางเอาไว้ จากนั้นก็น้ำเสียงทุ้มก็ดังก้องโสตของนาง…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...