ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 394

"ข้าจะไปกับท่านด้วย" ซ่งเชียนฉู่กางร่มแล้วออกจากตำหนักไปพร้อมกับลั่วชิงยวนและจือเฉา

ลั่วชิงยวนมาที่หอมหาสมบัติ

หอมหาสมบัติยังคงเปิดกิจการตามปกติ เรื่องลูกแก้วหงส์เพลิงถูกขโมยหาได้พัวพันหรือส่งผลต่อกิจการของพวกเขาแต่อย่างใดไม่

เมื่อลั่วชิงยวนมาถึง ผู้ดูแลหอมหาสมบัติมองแวบเดียวก็จำพวกนางได้จึงรีบกุลีกุจอเข้าไปหา “พระชายา ท่านประสงค์สิ่งใดหรือขอรับ?”

ลั่วชิงยวนเอ่ยตามตรง “อืม เรื่องเป็นเช่นนี้นะ อีกเดือนก็จะเป็นวันเกิดของบิดาข้าแล้ว ในฐานะที่เป็นบุตรี ข้าอยากจะทำให้ท่านประหลาดใจสักหน่อย ดังนั้นข้าจึงมาเลือกของกำนัลที่หอมหาสมบัติ”

ที่แท้ก็มาซื้อของนี่เอง ผู้ดูแลถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วรีบเชื้อเชิญลั่วชิงยวนเข้าไปในห้องส่วนตัวที่อยู่ชั้นบน จากนั้นก็รีบยกน้ำชามาให้ด้วยท่าทีกระตือรือร้น

จากนั้นเขาก็เลื่อนภาพเขียนกองโตให้พลางกล่าวว่า “นี่คือสินค้าในร้านของเรา มีอยู่หลายแบบเลยขอรับ หากท่านชอบชิ้นไหน ข้าน้อยจักได้ไปเอามาให้ท่าน”

ลั่วชิงยวนเลือกส่ง ๆ แล้วดึงภาพเขียนออกมาม้วนแล้วม้วนเล่า

นางเลือกภาพเขียนออกมาได้กว่าสามสิบม้วน

“พระชายา ท่านเลือกออกมาตั้งหลายม้วน ท่านอยากดูทีละม้วนหรือว่าเหมาทั้งหมดเลยดีขอรับ?”

ลั่วชิงยวนกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่ยี่หระว่า “เหมาทั้งหมด”

“ขอรับ!”

นางเลือกของทั้งชิ้นใหญ่ชิ้นเล็ก รวมทั้งแจกันและเครื่องประดับ

พลางหยิบข้าวของขึ้นมาเปิดดูทีละชิ้น ๆ จนเต็มห้อง

ลั่วชิงยวนกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เมื่ออีกฝ่ายกำลังจะทยอยเอามาให้นางดู ลั่วชิงยวนก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ช่างเถิด ข้าเหมาทั้งหมดเลย!”

ทันทีที่นางพูดจบ บุรุษผู้นั้นก็ตะลึงงัน

“อันใดนะขอรับ?”

“ท่านคิดจะเหมาทั้งหมดเลยหรือ?”

ลำพังแค่ภาพเขียนกว่าสามสิบม้วนก็มิใช่ถูก ๆ แล้ว

“ข้าเหมาทั้งหมดเลย คิดราคามาให้ข้าได้เลย” ลั่วชิงยวนกล่าวตามตรง

ผู้ดูแลรู้สึกลิงโลดแล้วรีบพยักหน้าหงึกหงัก “รอสักครู่นะขอรับ ข้าน้อยจะไปเชิญเถ้าแก่มาคิดราคาให้ท่านเอง”