ลั่วชิงยวนตั้งอกตั้งใจฟัง
ลั่วหรงเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้นมาว่า “ตระกูลลั่วของพวกเราล่วงเกินผู้ใดสักคนเข้าแล้ว!”
“เรื่องทั้งหมดนี้มีสาเหตุมาจากเหตุการณ์เมื่อครั้งนั้น!”
เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินเช่นนนี้เข้า นางก็ถึงกับตัวสั่นสะท้าน "พวกเราไปล่วงเกินผู้ใดเข้าหรือเจ้าคะ?"
ลั่วหรงส่ายหน้าแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง ความนึกคิดของนางย้อนกลับไปเมื่อไม่กี่ปีก่อน จากนั้นก็ค่อย ๆ เอ่ยขึ้นมาว่า “เมื่อสามปีก่อน มีคนพานักพรตเต๋ารูปหนึ่งมาเยือนถึงหน้าประตูแล้วบอกว่าหลุมฝังศพของมารดาข้าตั้งอยู่ในจุดบอดของฮวงจุ้ย เรียกได้ว่าอาจจะส่งผลต่อชะตาของตระกูลลั่วของพวกเราทั้งตระกูลก็ว่าได้”
“พวกเขาเกลี้ยให้พวกเราย้ายหลุมฝังศพแล้วขายที่ดินให้”
“บิดากับข้าไม่เชื่อเรื่องนี้ ดังนั้นพวกเราจึงไม่ยอมตอบตกลง ต่อมาก็เกิดเรื่องขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าและมีคนคิดจะซื้อที่ดินของพวกเรา”
“พวกเขาถึงขั้นบอกว่าจะช่วยพวกเราย้ายหลุมศพไปยังสถานที่ที่มีฮวงจุ้ยดี ๆ อีกด้วย”
“ข้ารู้สึกว่าผู้ที่ชักใยอยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้เป็นคนเดียวกัน ข้ามิรู้ว่าพวกเขามีเจตนาอันใดกันถึงอยากได้ที่ดินจนถึงขั้นยอมขุดหลุมฝังศพมารดาของข้า”
“ข้าย่อมปฏิเสธอยู่แล้ว!”
“จากนั้นนักพรตเต๋าก็กลับมาอีกครั้งแล้วบอกว่า ภายในสามปี ตระกูลของพวกเราจะมีเรื่องทุกข์ร้อนและคนในตระกูลจะต้องแดดิ้น!”
“บัดนี้ถ้าคำนวณดูแล้ว ก็สามปีแล้วจริง ๆ”
หลังจากลั่วชิงยวนได้ฟัง นางก็ขมวดคิ้วทันที “มีเรื่องเช่นนั้นด้วยหรือเจ้าคะ? ท่านอา ไยก่อนหน้านี้ท่านถึงมิบอกข้าเล่า!”
ลั่วหรงถอนหายใจ “เรื่องที่เกิดขึ้นในงานฉลองวันเกิดของท่านปู่เจ้าเมื่อคราวก่อน ทำให้ข้าตระหนักได้ว่ามีผู้ใดสักคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนั้น”
“วันนั้นยามที่อยู่ในห้องตำรา ข้ามิอยากเล่าให้เจ้าฟัง ที่จริงเป็นเพราะมันเกี่ยวพันถึงการก่อกบฏในวังหลวง”
“ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คิดจะใช้ข่าวลือเรื่องอภินิหารพวกนี้มาทำร้ายฟู่เฉินหวน! ดังนั้นพวกเขาย่อมไม่ละเว้นจวนมหาราชครูเช่นกัน”
จากนั้นลั่วหรงก็เล่าเรื่องการก่อกบฏในวังหลวงให้ฟังอีกครั้ง
ลั่วชิงยวนได้ทราบเรื่องวุ่นวายในวังหลวงตั้งแต่เมื่อครั้งที่ฟู่เฉินหวนเมามาย ทว่ากลับไม่ครบถ้วนสมบูรณ์เท่ากับสิ่งที่ท่านป้าลั่วหรงเล่าให้ฟังในคราวนี้
นางมั่นใจว่ายิ่งว่ามีผู้ใดสักคนวางแผนเพื่อสังหารองค์ชายและสนมทั้งหลาย หมายโยนความผิดให้แก่พระชายาหลีผู้เป็นพระมารดาของฟู่เฉินหวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...