ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 403

เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินเช่นนี้เข้าก็รู้สึกตกตะลึง

พวกมันคิดจะเอามุกราตรีไปทำอันใดกัน?

แต่เรื่องนี้ก็ทำให้นางยิ่งมั่นใจว่า ผู้ที่อยู่เบื้องหลังนี้จะต้องมีความเกี่ยวพันกับแคว้นหลี มิหนำซ้ำพวกมันกำลังตามหาของบางอย่างของแคว้นหลี!

เรื่องนี้ทำให้นางนึกถึงสมบัติประจำแคว้นหลีที่หายสาบสูญไปหลายปี!

เมื่อครั้งยังเยาว์วัย อาจารย์ของนางเคยเล่าให้นางฟังว่า เป็นเรื่องน่าเสียดายที่สมบัติประจำแคว้นหลีที่หายสาบสูญไป ท่านจึงหวังว่าในฐานที่เป็นนักบวชหญิงระดับสูง ในวันข้างหน้านางจะสามารถเอาสมบัติชิ้นนี้กลับคืนมาได้

มีผู้ใดที่กำลังตามหาสมบัติที่หายสาบสูญไปของแคว้นหลีอยู่หรือ?

“อืม บัดนี้สายเกินไปเสียแล้ว ต้องโทษที่ข้ามิหาให้เจอเร็วกว่านี้” ลั่วหรงถอนหายใจแรง ๆ ด้วยความรู้สึกอับจนหนทาง

ถึงแม้ว่าในใจแล้ว นางจะรู้สึกเกลียดชังจนขอสู้ตายกับพวกเขา

แต่นางก็เป็นห่วงบุตรีทั้งสองคนของตน

ขืนนางเป็นอะไรขึ้นมา พวกเขาจะมาล้างแค้นเอากับบุตรีทั้งสองคนของนางใช่หรือไม่?

นางมิกล้าหรอก!

นางมิกล้าทำอันใดทั้งนั้น!

นางได้แต่กล้ำกลืนความคับข้องใจลงไป

ลั่วชิงยวนช่วยประคองลั่วหรงให้ลุกขึ้น จากนั้นก็ช่วยจัดเรียงกระดูก ผลัดเปลี่ยนอาภรณ์และย้ายโลงศพ

ท่านถูกฝังลงไปพร้อมกับท่านมหาราชครู

ส่วนที่ฝังศพอันมีฮวงจุ้ยเป็นเลิศกลับถูกมองข้าม

เมื่อลั่วชิงยวนเห็นชาวบ้านละแวกข้างเคียง ก็มอบเงินเพื่อให้พวกเขาช่วยเฝ้าสังเกตเผื่อมีผู้ใดมาทำอะไรที่นี่

หากบอกนางได้ทันเวลา ก็จะตกรางวัลให้อย่างงาม

ชาวบ้านหลายคนพากันตกปากรับคำอย่างรวดเร็ว

……

ไม่กี่วันต่อมา ลั่วหลางหลางกับฟ่านซานเหอก็มาเยี่ยมเยือน

พวกเขาได้รับการเชื้อเชิญให้เข้ามาในโถงหลักแล้วยกน้ำชามาให้

เมื่อลั่วชิงยวนมาถึง นางก็เห็นฟ่านซานเหอหยิบโสมแผ่นใส่ลงไปในน้ำชาแล้วยื่นให้แก่ลั่วหลางหลาง