ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 41

คืนก่อนหน้านั้น เขาได้ถามหมอเทวดากู้โดยเฉพาะว่า มีการวินิจฉัยผิดพลาดหรือไม่ หมอเทวดากู้ยืนกรานว่า ลั่วชิงยวนไม่รอด บอกว่าแม้ว่านางจะผ่านไปได้ ผ่านช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด แต่อวัยวะ​ภายในได้รับความเสียหายแล้ว มีชีวิตได้เพียงสองวันเท่านั้น

ตอนนี้ ก็เกินสองวันมาแล้ว

​

แต่ลั่วชิงยวนยังมีชีวิตอยู่

ลั่วชิงยวนนั่งเก้าอี้ตรงข้ามฟู่เฉินหวน มองดูเขาอย่างลึกซึ้ง “คืนนั้นที่สุสาน ท่านส่งคนมาสะกดรอยตามหม่อมฉันใช่หรือไม่เพคะ?”

หากผู้นั้นไม่ใช่ลั่วไห่ผิงส่งไป เช่นนั้นก็เป็นฟู่เฉินหวน

ฟู่เฉินหวนได้ยินเช่นนี้ มีแววตาประหลาดใจอย่างชัดเจน หรี่ตาลงเล็กน้อย มองลั่วชิงยวนอย่างลึกซึ้ง ตัวของนางอ้วน ไม่มีทักษะอันแข็งแกร่งปราดเปรียว ไม่มีวรยุทธเลย เหตุใดจึงพบว่าเซียวชูสะกดรอยตามอยู่?

ต้องรู้ว่าวรยุทธของเซียวชูนั้นถือมือหนึ่งในตำหนักอ๋องแล้ว นี่ยังเป็นครั้งแรกที่เขาถูกคนที่สะกดรอยตามจับได้

ลั่วชิงยวนมีความสามารถเช่นนี้เลยรึ?

“หม่อมฉันรู้ว่าท่านทรงเกลียดข้า สุดท้ายแล้วหม่อมฉันเป็นสาเหตุที่ทำให้ท่านไม่สามารถสมรสกับหญิงที่ท่านรักได้ ท่านจะทรงเกลียดหม่อมฉันก็เป็นเรื่องปกติ แต่สิ่งที่หม่อมฉันต้องทนทุกข์ทรมานมา ก็เพียงพอที่จะชดใช้ทุกอย่างแล้ว หม่อมฉันหวังว่าควรหยุดไว้แค่นี้”

นางมองเขาด้วยสายตาเย็นชา พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง และยังตกใจเล็กน้อย

นี่ทำให้ฟู่เฉินหวนตกใจมากยิ่งขึ้น เขายกคิ้วขึ้น “หยุดไว้แค่นี้?”

นางมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่า หยุดไว้แค่นี้ ผู้ที่กระทำผิดคือนาง นางมาขอให้เขาหยุดไว้แค่นี้? ไร้สาระสิ้นดี

“หม่อมฉันคงไม่มาคุยกับท่านหากไม่มีเบี้ยต่อรอง" ลั่วชิงยวนท่าทีสงบและพูดอย่างเย็นชาว่า “ท่านคิดว่าเกิดพายุฝนฟ้าคะนองก็จะจบลงแล้วเหรอ? หม่อมฉันบอกท่านได้อย่างมีความรับผิดชอบ ในตำหนักอ๋องของท่าน ยังมีอาคมชุมนุมปีศาจอยู่”

“ทั่วทั้งตำหนักนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่ส่งผลต่อฮวงจุ้ย ซึ่งจะส่งผลต่อร่างกาย และโชคลาภของท่านไปอีกนาน ทุกวันนานไปท่านจะค่อย ๆ ทรงเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนเแปลงอย่างช้า ๆ แม้นว่ามันอาจจะไม่ชัดเจนก็ตาม”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของฟู่เฉินหวนก็เปล่งประกายแวววาว

ถูกลั่วชิงยวนจับได้อย่างเฉียบขาดยิ่ง

นางรู้ว่าฟู่เฉินหวนผู้นี้ส่งคนตามนางไปที่สุสาน ต้องมีเหตุผลแน่นอน เขาอยากรู้ว่าอะไรกันแน่?

เถ้ากระดูกของแม่นาง กระตุ้นความสนใจของฟู่เฉินหวน แม้ว่าเขาจะซ่อนมันไว้อย่างดีมาก

“ท่านอ๋องอาจจะไม่ทรงสนใจเรื่องอาคมชุมนุมปีศาจ แต่ทว่า คนในจวนนี้ต้องการจะทำร้ายท่านอ๋อง ท่านอ๋องคงไม่ปล่อยคนพวกนั้นไปโดยมิได้รับโทษอันใดหรอกใช่หรือไม่เพคะ? หม่อมฉันช่วยท่านอ๋องตามหาผู้นี้ได้ แต่ต้องใช้เวลาสักหน่อยเพคะ!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดฟู่เฉินหวนก็บอกว่า “เจ้าต้องการอะไร?”

ในใจลั่วชิงยวนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย กำมือแน่น มองเขาด้วยสายตาเป็นประกาย และพูดทีละคำว่า”หม่อมฉัน ต้องการ..."