ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 42

”ท่านอ๋องโปรดทรงช่วยหม่อมฉันเอาเถ้ากระดูกของแม่กลับคืนด้วยเพคะ!”

ได้ยินเช่นนี้ ฟู่เฉินหวนก็สีหน้าเปลี่ยน ขมวดคิ้วมองนาง “เจ้าต้องการใช้ให้ข้าเข้าใกล้ลั่วเยวี่ยอิงเพื่อเอาสมบัติมาอย่างนั้นรึ?”

ฟู่เฉินหวนตกใจมาก เหตุใดลั่วชิงยวนถึงกล้าใช้เขาอย่างเปิดเผยเยี่ยงนี้?

แต่การพูดคุยที่รวดเร็ว ทำให้ลั่วชิงยวนได้ยินเป็นความหมายอื่น นางขมวดคิ้วอย่างความสับสน โน้มกายลงบนโต๊ะพลางจ้องมองฟู่เฉินหวนและ พูดด้วยเสียงอ่อนว่า “แท้จริงแล้วท่านอ๋องทรงเชื่ออย่างนั้นหรือเพคะ? ท่านอ๋องเชื่อว่าลั่วเยวี่ยอิงเอาสมบัติของท่านแม่หม่อมฉันไป ”

พ่อของนางเองยังไม่เชื่อเลย! ฟู่เฉินหวนเชื่อเช่นนั้นจริงหรือ? นางไม่อยากจะเชื่อเลย

ใบหน้าของฟู่เฉินหวนพลันเคร่งขรึม และหลบสายตาอย่างเย็นชา “แล้วไม่ใช่ว่า เจ้าเชื่อมาตลอดหรือรึว่า ลั่วเยวี่ยอิงเอาสมบัติแม่ของเจ้าไป? หากเจ้าอยากให้ข้าช่วย ก็ทำได้เพียงไปเอาจากเยวี่ยอิงเท่านั้น!”

คำอธิบายนี้ ลั่วชิงยวนก็ไม่ได้ยินอะไรที่ผิดปกติ

“เช่นนั้นแล้วท่านอ๋องจะทรงเต็มใจหรือไม่เพคะ? หม่อมฉันเชื่อว่า หม่อมฉันจะเป็นประโยชน์ต่อท่านอ๋องมาก ตราบใดที่ท่านอ๋องทรงช่วยหม่อมฉันเอาสมบัติของท่านแม่กลับมา หม่อมฉันก็สามารถทำอะไรให้ท่านอ๋องได้หลายอย่าง” ลั่วชิงยวนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

ในตำหนักอ๋องแห่งนี้ ทักษะของนางไม่ได้ไร้ประโยชน์ นางเชื่อว่า นางจะเป็นประโยชน์ให้ได้มากเป็นแน่!

เพื่อจัดการกับลั่วเยวี่ยอิงและลั่วไห่ผิง ตอนนี้นางทำได้เพียงพึ่งพาอำนาจของฟู่เฉินหวน นางต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไป เพื่อค้นหาตัวตนแม่ของนาง ยังต้องการให้ลั่วเยวี่ยอิงและลั่วไห่ผิงชดใช้เช่นกัน!

ฟู่เฉินหวนเงียบไปชั่วครู่ สายตาที่ลดต่ำลงทำให้คนไม่เห็นอารมณ์ในตาเขา และไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่

แต่ต่อมา เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "กำจัดอาคมชุมนุมปีศาจก่อน"

นี่หมายความว่า ฟู่เฉินหวนเห็นด้วย

ลั่วชิงยวนยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ "ท่านอ๋องทรงเฉียบแหลมนักเพคะ!"

นางหันหลังกลับเดินออกจากห้องตำราไปด้วยความระรื่น