ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 455

ฟู่จิ่งหลีกล่าวพลางผายมือเชื้อเชิญ

ลั่วชิงยวนตามเขาไปในโรงเตี๊ยมแล้วเดินขึ้นไปที่ห้องบนชั้นสอง

“หรือว่าท่าทีเมื่อสักครู่นี้ขององค์ชายเจ็ด…”

เมื่อฟู่จิ่งหลีได้ยินเช่นนี้เข้าก็ออกจะรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง “อ้อ ท่านรู้จักตัวตนของข้าอยู่แล้วนี่เอง ข้าคิดจะแนะนำตัวอยู่เลย”

“ท่านหมายถึงเรื่องที่ข้าเพิ่งชี้ดาบใส่โม่เซียนอวี้ใช่หรือไม่? ก็แค่เคยชินนั่นแหละ นี่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว”

ลั่วชิงยวนรู้สึกแปลกใจ “โม่เซียนอวี้ผู้นี้ค่อนข้างใจกล้าทีเดียว ถึงขนาดไล่ตามรังควานองค์ชายเช่นนี้”

ฟู่จิ่งหลีถอนหายใจอย่างอับจนหนทาง “เป็นความผิดของท่านตา ตอนที่ท่านเมาดันเผลอไปตกปากรับคำเรื่องการแต่งงานครั้งนี้กับตระกูลของพวกเขา ถึงแม้ต่อมาท่านตาจักแสร้งทำเป็นไม่รับรู้ก็เถอะ”

“น่าเสียดายที่หลังจากท่านตาสิ้นไป พวกเขาก็เริ่มตามราวีข้ามิลดละ”

“ในเมื่อไร้ซึ่งทะเบียนสมรสหรือประจักษ์พยาน แล้วข้าจักแต่งงานกับนางได้อย่างไรกันเล่า? ตอนแรกข้าไปหาฝ่าบาท แต่ฝ่าบาทกลับรับสั่งว่าจักให้ต่างฝ่ายต่างก็แต่งงานไปเสียจึงทำให้โม่เซียนอวี้ยอมรามือไป มิฉะนั้นก็คงทำกระไรมิได้แล้ว”

“ดังนั้นพวกเขาจึงได้แต่ตามราวีอยู่เช่นนี้”

ฟู่จิ่งหลีกล่าวพลางนึกถึงเรื่องของตัวเองแล้วดื่มสุราจอกหนึ่ง

“นางก็เป็นแบบนั้นแล ขอเพียงข้าพูดคุยกับใครสักคน นางก็จะโมโหใส่พวกเขา มิว่าเป็นบุรุษหรือสตรีก็เช่นกัน”

“ฉะนั้นอย่าได้เก็บมาใส่ใจเลย ข้าคิดว่าอีกไม่กี่วัน พอข้าแสดงความสนใจในตัวผู้อื่น นางก็หยุดตามรังควานเจ้าไปเอง”

เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินเช่นนี้ก็พยักหน้า

“กระหม่อมเข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่จิ่งหลีเอ่ยเสริมขึ้นมาว่า “จริงสิ คืนนี้ข้าจัดงานที่โรงเตี๊ยมฮุ่ยเฟิงและมีสมบัติสองสามชิ้นที่คิดประมูล หากคุณชายฉู่สนใจ คืนนี้ท่านเองก็มาร่วมงานได้เช่นกัน!”

ลั่วชิงยวนถามด้วยท่าทีประหลาดใจ “จัดงานหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“มีคนมากหลายหรือไม่?”

ฟู่จิ่งหลียิ้มพลางกล่าวว่า “แน่นอนอยู่แล้ว! ลำพังด้วยหน้าตาของข้า ฟู่จิ่งหลี คงมีคนมามิน้อยเชียวกระมัง? นอกเหนือไปจากบรรดาพ่อค้าผู้มีชื่อเสียงในเมืองหลวง ก็ยังมีเหล่าคุณชายจากตระกูลขุนนางด้วย”

“มีผู้คนมากมายที่ต้องการสมบัติประจำตระกูลจางอันเก่าแก่ของข้า แต่ข้ามิได้ต้องการเงินทอง ข้าเพียงต้องการสิ่งที่ตัวเองสนใจที่จะแลกเปลี่ยนด้วย! หากคุณชายฉู่อยากเข้าร่วมงาน ท่านก็ต้องเตรียมของมาด้วย”