ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 468

ผู้มาเยือนคือสตรีในอาภรณ์และผ้าคลุมสีขาว นางดูมีอายุ แต่ชุดของนางบ่งบอกได้ถึงความไม่ธรรมดาและดูสูงส่งราวกับเทพธิดา

ตรงข้ามกับการแต่งกายของลั่วชิงยวนในขณะนี้อย่างสิ้นเชิง

ทันใดนั้นเสียงของลิ่นฝูเสวี่ยก็ดังขึ้น “ลี่เซียง!”

ลั่วชิงยวนสะดุ้งเล็กน้อย และหลังจากพินิจมองอย่างถ้วนถี่ นางก็เห็นว่าสตรีผู้นี้คือลี่เซียงซึ่งเป็นนายหญิงคนปัจจุบันของหอเจาเซียง เป็นท่านอาฉินจริง ๆ ด้วย

ทุกคนในที่นี้ถูกท่านอาฉินดึงดูดและแอบซุบซิบกันอย่างไม่รู้ว่านางเป็นผู้ใดมาจากไหน

จนกระทั่งร่างที่คุ้นเคยของหลีเถาติดตามนางไป

แม่เล้าเฉินสะดุ้งและก้าวไปข้างหน้าทันที “วันนี้ คนจากหอเจาเซียงอย่างเจ้าคิดจักมาก่อปัญหางั้นรึ?”

“พวกเจ้าขับไล่แม่นางฝูเสวี่ยผู้นี้มาด้วยตัวเอง ยามนี้เจ้ามายังหอฝูเสวี่ยของข้าเพื่อก่อปัญหา มิคิดว่าผิดจรรยาบรรณไปหน่อยหรือ?”

แม่เล้าเฉินหัวเราะเยาะและดูประหลาดใด

ใบหน้าของท่านอาฉินยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ดวงตาที่เฉียบคมของนางจ้องมองไปที่อาภรณ์สีแดงเพลิงบนเวทีโดยตรง ก่อนจะเอ่ยย่างเย็นชา “หอฝูเสวี่ยของพวกเจ้านี่มันอะไรกัน? กล้าขโมยชื่ออาจารย์ของข้าไปใช้ วันนี้ข้าย่อมต้องมาเปิดโปงพวกเจ้าอยู่แล้ว!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป ทุกคนรอบ ๆ ต่างก็รู้สึกประหลาดใจ

อาจารย์? ใครคืออาจารย์ของนาง?

“เจ้าพล่ามเรื่องไร้สาระกระไร?! คำว่า ‘ฝูเสวี่ย’ เจ้าบอกว่าใช้มิได้ก็คือใช่มิได้งั้นหรือ? นี่มันตรรกะกระไรกัน?!” แม่เล้าเฉินโต้กลับอย่างไม่ยอมรับ

ท่านอาฉินเชิดคางขึ้นแล้วเดินไปหาลั่วชิงยวนซึ่งอยู่บนเวทีด้วยประกายกดดันอย่างสูง

นางเอ่ยเสียงดัง “เพราะว่าข้าเป็นลูกศิษย์ของลิ่นฝูเสวี่ยอย่างไรเล่า!”

“ใต้หล้านี้ มีเพียงข้าที่ได้ร่ำเรียนวิชารำเทพเหมันต์ที่ไร้ผู้ใดเทียมนั่น!”

“เจ้าแอบอ้างชื่ออาจารย์ของข้า อ้างชื่อเป็นลูกศิษย์ของลิ่นฝูเสวี่ยเพื่อหลอกลวงผู้คน แน่นอนว่าวันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อเปิดโปงเจ้า! เพื่อปกป้องชื่อเสียงของอาจารย์ของข้า!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ผู้ชมทั้งหมดตกตะลึง

ลูกศิษย์ของลิ่นฝูเสวี่ย!