อ่านสรุป บทที่ 472 จาก ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย โดย GoodNovel
บทที่ บทที่ 472 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนติก ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย GoodNovel อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
วินาทีนั้นสีหน้าของฟู่เฉินหวนก็เปลี่ยนไปเช่นกัน
เขาจับข้อมือของนางไว้อย่างแรง และใช้แขนโอบเอวของนางไว้
ลั้วชิงยวนรู้สึกเพียงขาของนางลอยขึ้น และเหยียบลงพื้นอย่างมั่นคง
นางชะงัก เงยหน้ามองบุรุษตรงหน้า
จู่ ๆ หัวใจนางก็เต้นถี่ระรัวขึ้น
ฟู่เฉินหวนเองก็มองตาของนาง วินาทีนั้นเขาขมวดคิ้วขึ้นอย่างอดไม่ได้ เขารู้สึกคุ้นเคย คุ้นเคยมากเกินไป
ลั่วชิงยวนรีบสลัดมือของเขาออก “ขอบคุณเจ้าค่ะคุณชาย”
ฟู่เฉินหวนได้สติ มุมปากของเขากระตุกเป็นรอยยิ้ม “แม่นางฝูเสวี่ยไยต้องเกรงใจ เราก็มิได้เจอกันครั้งแรกเสียหน่อย”
ลั่วชิงยวนมิได้เอ่ยตอบ ฟู่เฉินหวนเข้าใกล้นาง ต้องมีสาเหตุแน่ ๆ
นางคิดไม่ออก ไฉนมิว่านางจะทำสิ่งใด ต่างต้องเกี่ยวโยงกับฟู่เฉินหวน
“แม่นางฝูเสวี่ยกำลัง…”
สายตาของฟู่เฉินหวนตกลงบนมีดสั้นในมือนาง
ลั่วชิงยวนหันหน้ามองบุรุษอีกด้านด้วยสายตาดุดัน “ไสหัวออกไป!”
บุรุษเผยยิ้ม “เข้าใจผิด ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการเข้าใจผิด อย่าจริงจังเสียเลยแม่นางฝูเสวี่ย”
ลั่วชิงยวนยังมิทันเอ่ยปาก
ร่างที่อยู่ข้างกายกลับเดินขึ้นหน้าก้าวยาว จากนั้นเขาจับคอเสื้อของบุรุษผู้นั้นและเตะออกนอกห้องในทันที
ตามด้วยเสียงตู้ม บุรุษกระแทกกับพื้นและกลิ้งไปข้างราวกั้น
“เจ้า!” บุรุษผู้นั้นลุกขึ้น ชี้ไปที่ฟู่เฉินหวนอย่างเกรี้ยวกราด
ฟู่เฉินหวนค่อย ๆ ก้าวออกจากประตูห้อง เสียงเยือกเย็นแฝงไปด้วยความกดดันแรงกล้า
“ใต้เท้าหลิวมิทำงาน กลับมาบุกรุกห้องหญิงสาว มิทราบว่าฮูหยินท่านรู้การกระทำเช่นนี้ของใต้เท้าหรือไม่?”
สีหน้าบุรุษแซ่หลิวถอดสีฉับพลัน เขาลุกขึ้นในทันที
เขาจ้องไปที่ฟู่เฉินหวนด้วยโทสะ “ท่านอ๋องช่างเก่งกาจเสียจริง!”
พูดจบก็สะบัดแขนเสื้อจากไปอย่างโมโห
พูดจบ ฟู่เฉินหวนจึงก้าวขาเดินจากไป
แม่เล้าเฉินมาถึงอย่างบังเอิญ คำนับฟู่เฉินหวนทีหนึ่งจากนั้นวิ่งไปหานางอย่างร้อนรน “นั่นเป็นถึงอ๋องผู้สำเร็จราชการเชียวนะ! แม่นางฝูเสวี่ยเก่งกาจเกินไปแล้ว! น้อยนักที่ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชจะเสด็จมาที่นี่”
ลั่วชิงยวนก้าวขาเดินเข้าไปในห้อง น้ำเสียงของนางมิพอใจ “เมื่อครู่ใต้เท้าหลิวนั่นแอบเข้ามาในห้องข้า พวกเจ้าไม่มีผู้ใดเห็นเลยหรือ?”
แม่เล้าเฉินชะงัก “ใต้เท้าหลิว?”
เมื่อครู่นางเห็นใต้เท้าหลิวจากไปด้วยความกริ้วโกรธจริง ๆ
“เขาเข้าห้องท่านหรือ? สวรรค์ ข้ายุ่งจนมิทันสังเกตจริง ๆ! เขามิได้ลงไม้ลงมือใช่หรือไม่?”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว “ผู้คุ้มกันภายในหอเล่า?”
แม่เล้าเฉินกล่าวเอือมระอา “หอของเราเล็กเช่นนี้ มีคนงานมิมากนัก นี่เป็นครั้งแรกที่ในหอครึกครื้นเช่นนี้ ทุกคนต่างวุ่นหัวหมุนกันหมด”
คิ้วของลั่วชิงยวนขมวดแน่น “รับคนเข้ามาเพิ่ม วันนี้หาเรื่องอาฉินเข้า นางต้องมีแผนอื่นอีกแน่ หาคนคอยระวังนางให้มากหน่อยเถอะ”
“เจ้าค่ะ จักไปจัดเตรียมประเดี๋ยวนี้”
แม่เล้าเฉินจากไปในทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...