ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 476

“สิ่งนี้คือกระไร?”

ซ่งเชียนฉู่ให้บ่าวยกเข้ามาในเรือน “ระวังหน่อย อย่าชนล่ะ”

นางไปลองเทียบกับประตู พบว่าใส่ไม่เข้า นางจึงเอ่ยสั่ง “ถอดประตูทิ้งเสีย”

ลั่วชิงยวนตะลึง “นี่เจ้า…”

ซ่งเชียนฉู่ตบปลอบที่บ่านาง ให้นางมิต้องรีบร้อน

จากนั้น พวกเขาก็ถอดประตูทิ้งจริง ๆ

พวกเขายกถังไม้ยักษ์นั้นเข้าไปในห้อง และหาคนมาติดประตูกลับเช่นเดิม

ในห้องของลั่วชิงยวนจึงมีถังไม้ยักษ์เข้ามาเพิ่ม

“เอาไว้ทำกระไรกัน? อาบหรือ? ต้องใช้ใหญ่เช่นนี้เชียว?” เมื่อบ่าวจากไปหมด ลั่วชิงยวนจึงเอ่ยถามอย่างสงสัย

ซ่งเชียนฉู่ให้จือเฉาไปเฝ้าไว้ที่หน้าห้อง นางค่อยควงลั่วชิงยวนพร้อมกล่าว “ให้ท่านแช่ยาสมุนไพร”

“อากาศร้อนเช่นนี้ อย่างไรท่านก็ต้องผอม มิสามารถใส่หนาเช่นนี้ไปได้ตลอด หากอากาศร้อนอบอ้าวจะทำเช่นไร?”

“ท่านอ๋องเชิญข้าให้มารักษาโรคให้ท่านพอดี ข้าจึงใช้โอกาสนี้ ให้ท่านค่อย ๆ ผอมลง”

“อีกอย่างท่านวางใจเถอะ สมุนไพรที่ข้าใช้ให้ท่านต้องเป็นยาสมุนไพรที่ดีที่สุดแน่ ดีต่อร่างกายของท่าน”

“แต่ว่า สมุนไพรของเจ้าพอหรือ?”

อาบยาสมุนไพรอย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาครึ่งเดือน สมุนไพรคงมิพอสำหรับการสิ้นเปลืองเช่นนี้

“มิต้องห่วง ข้าส่งจดหมายให้ที่บ้าน ให้พวกเขาส่งสมุนไพรมาให้ข้าแล้ว

นางอาบสมุนไพรในวันนั้นทันที

ยาสมุนไพรที่ซ่งเชียนฉู่ให้นางใช้เป็นสมุนไพรที่ดีที่สุดจริง ๆ ฟุ่มเฟือยเกินไปสำหรับการนำมาอาบเสียด้วยซ้ำ

แต่ประสิทธิภาพของมันก็เห็นได้ชัดมากจริง ๆ ไอขุ่นมัวถูกขับออก นางรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าร่างกายเบาหวิวขึ้น กระทั่งกำลังยังเพิ่มมากขึ้น

หลังอาบสมุนไพร ลั่วชิงยวนจึงเริ่มรำหมัดในเรือนขึ้น ยกถังน้ำเพื่อฝึกกำลังแขน หากเพิ่มระดับการฝึกวรยุทธหลังอาบสมุนไพร จะมีประสิทธิผลเพิ่มทวีคูณ