ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 492

“ทั้งตระกูลถูกจับกุมตัวไปหมดแล้ว คุณชายฟ่านเองก็ชี้บอกว่าเป็นคนของตระกูลหลิว ของมีค่าในจวนก็เลยถูกยึดไปด้วย”

“จดหมายกับของแทนใจระหว่างคุณชายฟ่านกับฮูหยินหลิวเองก็ถูกเอาไปเช่นกัน ตอนนี้ตระกูลหลิวว่างเปล่าหามีสิ่งใดเหลือไม่!”

เมื่อท่านอาฉินได้ยินเช่นนี้เข้า นางก็ตบโต๊ะด้วยท่าทีเกรี้ยวกราด “ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการผู้นี้ช่างไร้ปรานีจริง ๆ! แม้แต่ของเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนั้นก็ยังเอาไปอีก!”

น้ำเสียงของท่านอาฉินกลับฟังดูหนักหน่วง “ในที่สุดข้าก็จัดแจงให้คุณชายฟ่านเข้าหาฮูหยินหลิว เพื่อที่ข้าจักได้ตักตวงผลประโยชน์จากฮูหยินหลิวและเอาชนะใต้เท้าหลิวได้แล้วแท้ ๆ”

“แต่ข้ากลับมิคาดคิดเลยว่าจะถูกฟู่เฉินหวนทำลายแผนเอาเสียได้!”

“ทุกอย่างที่ก่อนหน้านี้สู้อุตส่าห์วางแผนและคิดคำนวณมาล้วนสูญเปล่า!”

ท่านอาฉินโกรธจัด

เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินเช่นนี้เข้าก็ตกตะลึง

มิน่าแปลกใจเลยที่ซิ่งอวี่เคยเล่าให้นางฟังว่า ฮูหยินหลิวเป็นคนเข้มงวดมาก และใต้เท้าหลิวก็มักจะสั่งให้หอนางโลมส่งตัวแม่นางทั้งหลายมาที่จวนอยู่เสมอ

วันนั้นหลังจากถูกฟาดจนหมดสติแล้ว นางจึงได้เห็นฮูหยินหลิวคุกเข่าขอร้องใต้เท้าหลิวให้ปล่อยเขาไปด้วยท่าทีคลุมเครือ เขาที่ว่าคงจะหมายถึงคุณชายฟ่านเป็นแน่

ฮูหยินหลิวคบชู้กับคุณชายฟ่าน ดังนั้นย่อมต้องมีบางอย่างตกอยู่ในเงื้อมมือของใต้เท้าหลิว ทำให้วันนั้นฮูหยินหลิวเล่นแง่กับนาง

คาดไม่ถึงเลยว่าที่แท้จะเป็นท่านอาฉินที่จัดการเรื่องนี้

ท่านอาฉินผู้นี้ช่างไม่ธรรมดาจริง ๆ

ยามนี้นางหาตัวใต้เท้าหลิวมิพบ เช่นนั้นก็ได้แต่ชำระแค้นกับท่านอาฉินแล้ว!

“เจ้าเป็นผู้ใดกัน?” จู่ ๆ สตรีหลายนางที่ผ่านมาตรงทางเดินบังเอิญเห็นนางทำท่าลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่นอกประตูก็ร้องตะโกนขึ้นมาทันที

ดึงดูดความสนใจของท่านอาฉินที่อยู่ในห้องเข้าพอดี

สีหน้าของนางพลันแปรเปลี่ยนแล้วรีบลุกขึ้นทันที “ผู้ใดกัน!”

ท่านอาฉินรีบเดินเข้ามาเปิดประตู

ลั่วชิงยวนรู้สึกตื่นตกใจ ทว่ากลับมิได้วิ่งหนีไปทันที เมื่อท่านอาฉินเปิดประตูมาเห็นนางก็ให้รู้สึกตกตะลึง

“เจ้ากล้าดีอย่างไรมาแอบฟังถึงหอเจาเซียง!” ท่านอาฉินโกรธจัด

ลั่วชิงยวนยิ้มเยาะเย็นชา “เจ้ากลัวหรือไร?”