ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 501

องครักษ์รีบมารายงานว่าอ๋องผู้สำเร็จราชการและองค์ชายเจ็ดบุกเข้ามาแล้ว

ใต้เท้าเหอรีบเข้าไปต้อนรับทันที

อย่างไรก็ตาม องค์ชายเจ็ดโกรธมาก เขาผลักใต้เท้าเหอเข้ากับกำแพง “ฝูเสวี่ยอยู่ที่ไหน?!”

ใต้เท้าเหอชี้นิ้ว

“ข้าบอกแล้วไงว่าเครื่องประดับทองคำพวกนั้นล้วนแต่เป็นเงินของข้า องค์จักรพรรดิยังมิทรงว่ากระไร แล้วเกี่ยวอันใดกับเจ้าด้วย?!”

“ฝูเสวี่ยเป็นผู้บริสุทธิ์ ปล่อยนางเดี๋ยวนี้!”

ฟู่จิ่งหลีมิเคยโกรธมากเช่นนี้มาก่อน เขาแทบไม่เคยปรากฏตัวที่นี่เลย เขามักจะมีชีวิตอิสระและมีความสุข นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกเหยียดหยามเช่นนี้

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว เขารีบวิ่งเข้าไปในส่วนลึกของคุกอย่างรวดเร็ว

เขาเพ่งมองห้องขังแต่ละห้อง

เมื่อฟู่เฉินหวนเห็นร่างของคนที่เต็มไปด้วยเลือด ขมับของเขาก็ปรากฏเส้นเลือดปูดขึ้นทันที เขารีบเข้าไปในห้องขัง ถอดเสื้อคลุมออกแล้วพันรอบตัวนางไว้

ลั่วชิงยวนตกตะลึง นางมองดูท่าทางสงบแต่มีความโกรธแฝงอยู่ของเขา นางจึงกำฝ่ามือแน่นเล็กน้อย

ฟู่เฉินหวนช้อนร่างนางขึ้น แล้วอุ้มออกไป

ฟู่จิ่งหลีปล่อยตัวใต้เท้าเหอแล้วจึงติดตามฟู่เฉินหวนออกจากที่ว่าการไป

ตอนที่เขาเดินออกไป เขาก็บังเอิญเจอเข้ากับคนคนหนึ่ง

โม่เซียนอวี๋

เมื่อโม่เซียนอวี๋เห็นว่าฝูเสวี่ยได้รับการช่วยเหลือ นางก็รีบวิ่งไปขวางอย่างไม่พอใจ “จิ่งหลี! นางรำผู้นี้มีค่าต่อท่านมากเลยหรือ?”

ฟู่จิ่งหลีโกรธมาก เขาตบหน้านางอย่างแรง

เพียะ!

เสียงนั้นดังมากในค่ำคืนอันเงียบสงบนี้

โม่เซียนอวี๋เกือบล้มลง

นางปิดหน้าและมองเขาด้วยสายตาไม่เชื่อ “จิ่งหลี...”

“หุบปาก! อย่าเรียกข้าห้วน ๆ เช่นนั้น เจ้ามิคู่ควร!” ฟู่จิ่งหลีระงับความโกรธด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“อะไรทำให้เจ้ากล้ารายงานนางต่อเจ้าหน้าที่? ข้าใช้เงินจากตระกูลจางของข้า แล้วเกี่ยวอันใดกับเจ้าด้วย? ที่ผ่านมาข้าได้ช่วยเจ้าไว้พอสมควรแล้ว แต่มิคิดเลยว่าเจ้าจักสร้างความเดือดร้อนเช่นนี้”

“ข้าบอกเจ้าแล้วว่าข้าไม่มีวันแต่งงานกับเจ้า!”