ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 519

ใต้เท้าเหอพยักหน้า “ข้าเพียงแต่เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของแม่นาง อย่างไรเสียอิทธิพลด้านการเมืองในราชสำนักก็สลับซับซ้อน ฝูจ้าวเป็นบุตรชายของเจ้ากรมกลาโหม นอกเหนือไปจากบิดาของเขาแล้ว คงมีผู้อื่นอยู่เบื้องหลังเป็นแน่”

“แม่นางฝูเสวี่ยตกอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลม เช่นนั้นโปรดระวังตัวด้วย!”

ลั่วชิงยวนรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง นางคาดมิถึงว่าใต้เท้าเหอจะเป็นห่วงเป็นใยนาง

“ขอบคุณใต้เท้าเหอที่เตือนข้านะเจ้าคะ"

……

ตอนที่นางกลับมาถึงหอฝูเสวี่ยในยามบ่าย ฝูจ้าวก็มาที่หอฝูเสวี่ยอีกครั้ง

คราวนี้เขานำเอาของกำนัลมากมายมาด้วยพร้อมประโคมข่าวใหญ่โต

สิ่งนี้ทำให้ทั้งหอฝูเสวี่ยเกิดเสียงฮือฮาด้วยความประหลาดใจ

ฟู่จิ่งหลีที่บังเอิญนั่งดื่มสุราอยู่ในหอฝูเสวี่ย เห็นฝูจ้าวสั่งให้คนแบกหีบหนักอึ้งหลายใบเข้ามา

เขาเงยหน้ามองขึ้นมาที่ชั้นสองพลางร้องอุทานเสียงดังว่า “ความงามของแม่นางฝูเสวี่ยยากจักหาใดเปรียบ แม้แต่ท่วงท่าการร่ายรำของนางก็ยากจักพานพบได้ในพิภพ ชวนให้ข้าชื่นชมยิ่งนัก!”

“วันนี้ข้าเตรียมของกำนัลเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อเชื้อเชิญให้แม่นางฝูเสวี่ยออกมาร่ายรำ!”

กล่าววาจาเหล่านี้สร้างความตกตะลึงให้แก่ทุกคน แม้แต่ฟู่จิ่งหลีก็ถึงกับขมวดคิ้ว

“งามยากหาใดเปรียบ? คุณชายฝูเคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของแม่นางฝูเสวี่ยแล้วหรือ?”

ฟู่จิ่งหลีเองก็สงสัยเช่นกันแล้วจู่ ๆ ก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา

เขามิได้สนิทสนมกับฝูเสวี่ยเท่ากับฝูจ้าวเชียวหรือ?

เขายังมิเคยเห็นใบหน้าของแม่นางฝูเสวี่ยเลยนะ!

ในยามนี้เอง ลั่วชิงยวนก็เดินออกมาจากห้องแล้วปรากฏตัวอยู่ตรงระเบียงทางเดินชั้นสอง

นางเข้าใจว่าฝูจ้าวเจตนาเอ่ยเรื่องนี้ให้องค์ชายเจ็ดฟัง

ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นไปได้ว่าเพื่อหยั่งเชิงนางเรื่องสถานะของเขากับฟู่จิ่งหลีในใจของนาง

เพื่อดูว่านางจะอธิบายสิ่งใดสักอย่างเพราะเห็นแก่หน้าของฟู่จิ่งหลีหรือไม่

หากเป็นเช่นนั้น ไยนางจะมิให้ความร่วมมือเล่า?

ลั่วชิงยวนยิ้มแย้มแล้วตอบตกลง “ได้สิเจ้าคะ หลังจากข้าจัดการเรื่องหอเจาเซียงแล้ว ย่อมต้องออกมาแน่เจ้าค่ะ”

หลังจากฝูจ้าวได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกพึงพอใจมากทีเดียว

“แม่นางฝูเสวี่ย เจ้าอยากดูของกำนัลพวกนี้หรือไม่?” ฝูจ้าวเอ่ยถาม

ลั่วชิงยวนตอบว่า “มิจำเป็นต้องดูหรอกเจ้าค่ะ ไม่ว่าเป็นของกำนัลใดก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งแทนใจของคุณชายฝู”

ทันทีที่เอ่ยวาจาเหล่านี้ออกมา หลายคนต่างรู้สึกตกตะลึง ความสัมพันธ์ระหว่างแม่นางฝูเสวี่ยกับคุณชายฝูช่างคลุมเครือจริง ๆ

ฟู่จิ่งหลีอดมิได้ที่จะกำหมัดและมีสีหน้าไม่พอใจ