ใต้เท้าเหอกล่าวด้วยท่าทีจนใจ “เจ้าจะสนใจเรื่องพวกนี้หาปะไร? ขอเพียงทุกอย่างเรียบร้อยก็เป็นพอ”
“รีบกลับเข้าคุกไปก่อนที่จะมีใครมาพบเข้าเถอะ”
ใต้เท้าเหอเอ่ยเร่งให้นางกลับเข้าไปในคุก
หลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็สงบไร้คลื่นลม
ก่อนเที่ยงวัน อู๋อิ่งรีบเข้ามาในคุกภายใต้การตระเตรียมของใต้เท้าเหอ
เมื่อใต้เท้าเหอได้ยินคำไต่สวนเรื่องของหลิวซิงเหอ เขาก็รู้สึกสับสนยิ่งนัก
“ข้าส่งคนไปสืบดูแล้ว อัครเสนาบดีลั่วจ่ายเงินชดเชยให้หลิวซิงเหอแทนลั่วเยวี่ยอิงถึงห้าหมื่นตำลึง เรื่องนี้ก็เป็นอันจบลง หลิวซิงเหอมิได้คิดจะสืบสาวราวเรื่องที่สวนเซียงอู๋เกิดเหตุเพลิงไหม้อีก”
“มิหนำซ้ำพื้นเพของหลิวซิงเหอเองก็ช่างแสนจะธรรมดายิ่ง หามีอันใดน่าสงสัยไม่”
อู๋อิ่งกล่าวว่า “หลิวซิงเหอสารภาพกับข้าว่าเขาขายสวนเซียงอู๋ไปเมื่อห้าปีก่อน ผู้ซื้อที่อยู่เบื้องหลังสวนเซียงอู๋มิต้องการเปิดเผยตัวตน ดังนั้นภายนอกเขาจึงยังคงเป็นเจ้าของสวนเซียงอู๋”
“ตอนที่สวนเซียงอู๋เกิดเหตุเพลิงไหม้ เขามิได้สูญเสียอันใดเลย ฉะนั้นย่อมมิเสียใจอยู่แล้ว”
เมื่อใต้เท้าเหอได้ยินเช่นนี้เข้าก็รู้สึกตกตะลึง “เจ้ารู้ได้อย่างไรกัน?”
อู๋อิ่งเหลือบมองใต้เท้าเหอด้วยสายตาไม่ยี่หระ “ใช้กำลังน่ะสิ”
ใต้เท้าเหอตะลึงงัน
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วแล้วถามว่า “ผู้ซื้อที่อยู่เบื้องหลังสวนเซียงอู๋เป็นผู้ใดกัน?”
อู๋อิ่งเหลือบมองใต้เท้าเหอที่อยู่ข้าง ๆ ด้วยท่าทีลังเลใจ
“หาเป็นอันใดไม่ ว่ามาเถอะ” ลั่วชิงยวนไม่ถือสาที่ใต้เท้าเหอจะได้ยิน
น้ำเสียงของอู๋อิ่งกลับเย็นชาขึ้นมาบ้าง “หวงเจียงหยาง พ่อบ้านตระกูลฝู!”
เมื่อลั่วชิงยวนได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกตกตะลึง
ตระกูลฝู! เรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องตระกูลฝูด้วยหรือ? !
ใต้เท้าเหอเองก็ตกตะลึงเช่นกัน เรื่องที่เกิดขึ้นในสวนเซียงอู๋ก็เกี่ยวข้องกับตระกูลฝูกระนั้นหรือ?
ในยามนี้เอง อู๋อิ่งก็ล้วงเอาเศษกระดาษไม่กี่แผ่นออกมาจากแขนเสื้อแล้วยื่นให้ลั่วชิงยวน
“หลิวซิงเหอยังบอกอีกด้วยว่า เขาเห็นน้ำมันปริมาณมหาศาลถูกลำเลียงผ่านประตูหลังเข้ามาในสวนเซียงอู๋”
“ข้าลองตรวจสอบกับหลายคนที่อยู่ในโรงครัวตามที่เขาว่ามาแล้ว นี่คือบัญชีข้าวของที่พวกเขาซื้อมาจัดงานเลี้ยง หนึ่งในนั้นมีน้ำมันห้าถังซึ่งเพียงพอให้ทำอาหารไปได้หลายปีเชียว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...