ฟ่านซานเหอตะลึงงันไปชั่วขณะ จากนั้นก็หันหลังเดินตามฟู่เฉินหวนไป
เดิมทีลั่วชิงยวนรู้สึกหวาดระแวง แต่เมื่อนางเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ก็ค่อยถอนหายใจด้วยความโล่งอก
พวกเขาต่างก้าวเดินเข้ามาในจวนมหาราชครู
ทันทีที่นางเดินเข้ามาในจวนมหาราชครู นางก็ได้ยินลั่วเยวี่ยอิงเอ่ยกับลั่วหลางหลางว่า “ข้าเองก็รู้สึกเสียใจเรื่องการตายของอวิ๋นสี่ยิ่งนัก ถึงแม้ว่ายามนี้จะจับตัวมือสังหารได้แล้วก็ตามที แต่ข้ารู้สึกว่าเรื่องราวหาได้ง่ายดายเช่นนั้นไม่”
“อวิ๋นสี่อาจล่วงเกินผู้ใดสักคนเข้าก็ได้”
เมื่อลั่วหลางหลางได้ยินเช่นนี้เข้า นางก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอันมาก “ผู้ใดหรือ?”
น้ำเสียงของลั่วเยวี่ยอิงฟังดูหนักหน่วง “ฝูเสวี่ยจากหอฝูเสวี่ยน่ะสิ อวิ๋นสี่บังเอิญเห็นนางคิดสังหารข้า ต่อมานางให้การเป็นพยานแทนข้าในศาลาว่าการ ข้าคิดว่านี่เป็นวิธีสังหารคนของนาง”
“ครั้งที่สองพอนางถูกขอร้องเพื่อมาให้การเป็นพยานแทนข้าที่ศาลาว่าการ ก็เกิดเรื่องขึ้นในจวนมหาราชครู”
ลั่วเยวี่ยอิงเริ่มร้องไห้ “ทั้งหมดล้วนเป็นความผิดของข้าเอง หากข้ามิได้ขอร้องให้นางให้การเป็นพยานแทนข้า นางก็คงมิต้องตาย”
สีหน้าเศร้าโศกช่างแลดูสมจริงนัก
ลั่วหลางหลางรู้สึกสับสน “ฝูเสวี่ย?”
นางมิเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลย
ลั่วชิงยวนกำลังจะเดินเข้าไปหา เพราะเกรงว่าลั่วเยวี่ยอิงจะทำให้ลั่วหลางหลางเข้าใจผิดเอาได้
แต่ลั่วหลางหลางกลับเช็ดน้ำตาพลางกล่าวว่า “ข้าเชื่อในหลักฐานที่ศาลาว่าการพบเจอ ต่อให้อวิ๋นสี่มีเรื่องขัดแย้งกับฝูเสวี่ย แต่โศกนาฏกรรมที่ทำลายล้างจวนมหาราชครูก็อาจมิใช่ฝีมือของฝูเสวี่ยก็ได้”
“ข้าเชื่อว่าศาลาว่าการจะมอบผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจแก่พวกเรา และจะไม่ปล่อยผู้ที่ทำร้ายตระกูลของข้าให้ลอยนวลไปได้แน่!”
ยามนี้ลั่วหลางหลางกลับมีสายตาเฉียบคม
ชวนให้ลั่วอวิ๋นสี่ใจเต้นระรัว
ลั่วชิงยวนหัวเราะแล้วค่อย ๆ เดินเข้ามาหา “คุณหนูรองลั่วช่างมีฝีมือในการชิงใส่ความผู้อื่นก่อนจริง ๆ”
สีหน้าของลั่วเยวี่ยอิง พลันเปลี่ยนเป็นมิน่ามอง “เจ้าหมายความเยี่ยงไร?”
“ตัวเจ้ารู้ดีแก่ใจว่าข้าหมายถึงสิ่งใด คำพูดบางคำออกจะไม่รื่นหู แต่หากเจ้าอยากได้ยิน ข้าก็มิรังเกียจที่จะเล่าให้เจ้าฟังต่อหน้าลั่วหลางหลาง”
วาจาข่มขู่เหล่านี้ทำให้ลั่วเยวี่ยอิงรู้สึกไม่สบายใจเอาเสียเลย
นางกัดฟันพูดออกไปว่า “ข้ามิทราบว่าเจ้าหมายถึงอันใดกัน ข้ามีเรื่องต้องไปจัดการ เอาไว้พบกันใหม่คราวหน้านะเจ้าคะพี่หลางหลาง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...
ชอบมากเป็นเรื่องแรกที่อ่านครบทุกตอน...
สนุกมากๆค่ะ...
สนุกมากกกเรื่องนี้ ตอนแรกนึกว่างั้นๆ อ่านมาถึงบทที่600 เข้มข้นมากกหยุดอ่านไม่ได้ จนตอนนี้อ่านถึงบทที่1000 ละ อยากให้ลงวันละ10 ตอนได้ไหมคะ วันละ5 น้อยเกินอ่ะ 🥹🥹🥹💕💕 ตามต่อ...
ชอบมากค่ะ อยากได้เล่ม🙏🏻☺️🥹 หวังว่าไรท์จะเห็นนะคะ...
สนุกมาก...
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...