ลั่วชิงยวนจิตใจสั่นสะท้านพลางขมวดคิ้ว เช่นนั้นเซี่ยหว่านก็รู้ว่านางจัดเตรียมคนมาคอยจับตามองนางอยู่ใกล้เรือนของตนเอง
จากนั้นนางก็สั่งให้บุตรสาวไปขอความช่วยเหลือในตรอก
“เกิดเรื่องอันใดขึ้น? หรือมารดาของเจ้าคิดหมายบอกอันใดข้า?”
นางคิดว่าน่าจะเป็นสิ่งที่นางบอกกับเซี่ยหว่านเมื่อคืนนี้ที่ทำให้นางลังเลใจขึ้นมา
หวังอิงหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมามอบให้นาง “ท่านแม่สั่งให้ข้ามอบให้ท่านเจ้าค่ะ”
ลั่วชิงยวนรีบเปิดซองจดหมายทันที
ในจดหมายเขียนเอาไว้ว่า ข้ารู้ว่าความจริงที่ท่านอยากจะรู้ สิ่งที่ข้าพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นคำโกหกจริง ๆ ข้าปิดบังเจ้ามิได้เลย
หากท่านอยากจะรู้ความจริง ข้าก็มีเงื่อนไขเพียงข้อเดียวคือดูแลบุตรสาวของข้าด้วย ข้าเขียนเรื่องจริงทั้งหมดแล้วเก็บเอาไว้เฉพาะในที่ที่มีแต่บุตรสาวของข้าเท่านั้นที่รู้
หากท่านดูแลนางไม่ดี ข่มขู่นางหรือทำร้ายนาง ข้าจะทำลายของชิ้นนั้นเสีย
หากท่านปฏิบัติกับการด้วยความจริงใจ ท่านก็จะได้ทุกอย่างที่ปรารถนา
หลังจากอ่านจดหมายแล้ว ลั่วชิงยวนก็รู้สึกตื่นเต้นอยู่บ้าง
แน่นอนว่าคำพูดเมื่อก่อนหน้านี้ของเซี่ยหว่านล้วนเป็นเท็จ ยามนี้นางจึงอยากรู้อย่างถึงที่สุดว่าเรื่องจริงเป็นเช่นไรกันแน่
มารดาของนางตายได้อย่างไรกัน?
นางเผาจดหมายทิ้งแล้วถามหวังอิงว่า “มารดาของเจ้าบอกอันใดเจ้าอีกหรือไม่? นางบอกให้ข้าทำอันใดหรือไม่?”
“หรือเจ้าคิดจะติดตามข้า?”
การหาที่ลงหลักปักฐานให้หวังอิงหาใช่เรื่องยากสำหรับลั่วชิงยวน แต่นางหาทราบไม่ว่าหวังอิงยินดีติดตามนางโดยไม่หวนกลับมาอีก
หวังอิงพลันดวงตาแดงก่ำพลางกล่าวว่า “นับแต่บัดนี้เป็นต้นไป ท่านแม่สั่งให้ข้าคอยติดตามท่านเจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าก็มิต้องหลบท่านพ่ออยู่ในตรอกตลอดทั้งคืนอีกแล้ว”
“เช่นนี้ท่านแม่ก็จะมิโดนทุบตี”
สีหน้าที่พยายามกลั้นน้ำตาชวนให้คนปวดใจนัก
แต่แล้วลั่วชิงยวนก็นึกขึ้นได้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เซี่ยหว่านฝากฝังหวังอิงให้แก่นาง แต่เซี่ยหว่านเองเล่า?
อีกฝ่ายมิได้ทิ้งจดหมายขอความช่วยเหลือ หรือเอ่ยถึงเงื่อนไขเกี่ยวกับตนเองเอาไว้ในจดหมายเสียด้วยซ้ำไป
อีกฝ่ายเพียงแค่ฝากฝังหวังอิงเอาไว้กับนาง!
นางขมวดคิ้วแล้วตระหนักได้ว่ามีเรื่องบางอย่างมิถูกต้อง นางรีบจูงมือหวังอิงพลางกล่าวว่า “ไปหามารดาของเจ้ากันเถอะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...