ลั่วชิงยวนตกตะลึงเล็กน้อย นางจึงเงยหน้าขึ้นมองพบว่าเป็นฟู่เฉินหวน
ทันใดนั้นเขาก็ยกเท้าขึ้นเตะบุรุษผู้นั้นออกไป
จากนั้นก็มีเสียงร้องด้วยความตกใจดังมาจากด้านล่าง “อ๋องผู้สำเร็จราชการกำลังทุบตีชาวบ้าน!”
“อ๋องผู้สำเร็จราชการลงมือทำร้ายผู้บริสุทธิ์!”
“กฎแห่งราชวงศ์ยังมีอยู่หรือไม่?”
คำพูดเหล่านี้ทำให้เกิดความโกลาหลในหอทันที
ผู้คนต่างพากันรุดไปข้างหน้าเพื่อโจมตีฟู่เฉินหวน แต่เขากลับยืนอยู่ตรงหน้าลั่วชิงยวน พร้อมกับลงมืออย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใด จนทำให้ผู้คนจำนวนมากได้รับบาดเจ็บ
โชคดีที่ผุ้คุ้มกันในหอค่อนข้างแข็งแกร่ง ทั้งยังควบคุมสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว
ไม่ไกลกันนัก ฝูจ้าวก็อยากจะก้าวออกไปเช่นกัน
สายตาเฉียบคมของฟู่เฉินหวนจับจ้องไปยังลั่วชิงยวน จากนั้นก็คว้าข้อมือนางไว้ แล้วดึงนางออกจากสถานการณ์ตรงหน้าก่อนที่จะวิ่งขึ้นไปยังชั้นบน
ประตูถูกปิดลง
ฟู่เฉินหวนยืนพิงกำแพงด้วยความโกรธบนใบหน้า พร้อมทั้งประจันหน้ากับลั่วชิงยวน “วันนี้เจ้าต้องออกจากหอฝูเสวี่ย ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าร่ายรำที่นี่ในฐานะฝูเสวี่ยอีกต่อไป!"
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว "เพราะเหตุใดเพคะ?"
‘เพราะเจ้าเป็นพระชายาของอ๋องเช่นข้า!’
ฟู่เฉินหวนเกือบจะโพล่งออกมา แต่เขาก็ยังอดกลั้นและจ้องมองไปยังดวงตาของคนตรงหน้า "เจ้ายังมิรู้หรือว่าบุรุษเหล่านั้นอยากเห็นเจ้าร่ายรำไปเพื่ออะไร?"
“เปลี่ยนอาภรณ์แล้วกลับจวนกับข้าเดี๋ยวนี้!”
ทันทีที่เขาพูดจบก็มีเสียงฝีเท้าปรากฏขึ้นจากข้างนอก จากนั้นเสียงของแม่เล้าเฉินก็ดังขึ้น “คุณหนู คุณชายฝูมาที่นี่ ข้าอยากถามว่าท่านพอมีเวลาว่างหรือไม่?”
แม่เล้าเฉินรู้ว่าอ๋องผู้สำเร็จราชการอยู่ในห้อง แต่นางมิอาจปฏิเสธคำขอของคุณชายฝูได้
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฟู่เฉินหวนก็ส่งสัญญาณให้ลั่วชิงยวนผลัดผ้า เขาเปิดประตูแล้วเดินออกไป
“ไม่ว่าง” ฟู่เฉินหวนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาและมองไปยังฝูจ้าว
ฝูจ้าวขมวดคิ้วด้วยสีหน้าไม่พอใจ "เรื่องนี้ มีแม่นางฝูเสวี่ยเป็นผู้ตัดสินใจว่าจะพบกับแขกคนไหนหรือไม่ ท่านอ๋องไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่งมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ?"
“นอกจากนี้ วันนี้ท่านอ๋องเองได้ลงไม้ลงมือกับผู้คนในหอฝูเสวี่ย กระหม่อมเกรงว่าข่าวนี้จะแพร่กระจายไปถึงยังที่ว่าการ เช่นนั้นท่านอ๋องควรคิดหาวิธีอธิบายตัวเองเสียก่อนเสียดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ”
ใบหน้าของฟู่เฉินหวนเย็นชา “ข้ามิได้ขอให้เจ้ากังวลใจเรื่องของข้า”
“วันนี้ฝูเสวี่ยจะไม่ไปพบเจ้า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...