ข้างในมีหนังสือไถ่ตัวอยู่จริง ๆ
ลั่วชิงยวนไม่อยากจะเชื่อ สิ่งที่พระพระชายาหลีมอบให้จะเป็นหนังสือไถ่ตัวได้เช่นไร?
นางหยิบเอกสารแผ่นนั้นขึ้นเปิดอ่าน ทว่ามีชื่อของชิงซุ่ยเขียนกำกับไว้จริง ๆ
นี่คือสิ่งที่พระพระชายาหลีตอบแทนชิงซุ่ยในครานั้นใช่หรือไม่?
แต่สิ่งนี้จะนำไปสู่ความตายของผู้คนได้เช่นไร?
ลั่วชิงยวนเข้าหาฝูว่านเจิงทันที นางเอ่ยถามขึ้นว่า “ท่านฆ่าคนไปมากมายในหอสมุทรมรกตเพียงเพื่อหนังสือไถ่ตัวฉบับนี้เท่านั้นหรือ?”
หน้าผากของฝูว่านเจิงเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ และฝ่ามือของเขาก็เปียกไปด้วยเหงื่อเช่นกัน เขาตอบกลับด้วยท่าทีวิตกกังวล “ก่อนที่ข้าจะได้สิ่งนี้มา ข้าไม่รู้ว่ามันเป็นเพียงหนังสือไถ่ตัว”
สีหน้าของลั่วชิงยวนเปลี่ยนไปทันที “ท่านหมายถึงกระไร? ท่านมิรู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งนี้คืออะไร ทว่ากลับเข่นฆ่าผู้คนไปมากมายในหอสมุทรมรกต”
ฝูว่านเจิงพูดอย่างประหม่า “นั่นเป็นเพียงหนังสือไถ่ตัว หากมิใช่เพราะนางพยายามปกปิดและซ่อนมันก่อนแล้ว นางจะถูกผู้อื่นจับตามองได้เช่นไร?”
“ก่อนที่ข้าจะสังหารผู้คนในหอสมุทรมรกต ข้าเคยใช้วิธีการต่าง ๆ เพื่อขโมยของสิ่งนั้น แต่ทว่าทุกคนในหอสมุทรมรกตกลับช่วยนางปกปิดมันไว้ ข้าจึงมิอาจรู้ได้ว่าของสิ่งนั้นอยู่ที่ใด เช่นนั้นข้าจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องฆ่านาง!”
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ยิน “ถูกจับตามอง? ผู้ใดกัน?”
ฝูว่านเจิงขมวดคิ้วขณะที่สีหน้าของเขาค่อย ๆ เต็มไปด้วยความเจ็บปวด “พวกมัน!”
ลิ่นฝูเสวี่ยพบว่าเป็นการยากมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่จะควบคุมเขา นางจึงเปิดปากพูดอย่างยากลำบากว่า "ข้าต้านทานจิตสำนึกของเขามิได้แล้ว หลังจากนี้มิอาจควบคุมเขาได้อีกต่อไป"
หลังจากพูดจบ นางก็ถอนหายใจอย่างช่วยมิได้ "ชิงซุ่ยเป็นสตรีจากตระกูลยากจน นางมีปณิธานตั้งมั่นและแน่วแน่"
“นางได้รับหนังสือไถ่ตัวซึ่งสามารถแลกเปลี่ยนเป็นอิสรภาพให้นางได้ ทว่านางกลับเลือกจะอยู่หอสมุทรมรกต เพียงเพราะหอสมุทรมรกตสามารถมอบชีวิตมั่งคั่งที่นางไม่เคยสัมผัสดังเช่นอิสรภาพข้างนอกนั่นได้”
“แต่นางก็กลัวด้วยว่า หากผู้อื่นรู้ว่านางสามารถออกไปได้แต่นางเลือกจะอยู่ นางจะถูกดูถูกนินทาและคิดว่านางใฝ่ต่ำ”
“นั่นจึงเป็นเหตุผลที่นางเลือกจะปกปิดไว้เป็นความลับและไม่ยอมให้ผู้ใดในหอสมุทรมรกตรู้ว่านางได้รับรางวัลใดมา”
“จนกระทั่งนางตาย นางยังมิรู้เลยว่ากระดาษแผ่นนี้ต่างหากที่ฆ่านาง!”
“แต่เหตุใดเล่า? นี่มิใช่ความผิดของนาง และมิใช่ความผิดของผู้ใดในหอสมุทรมรกตเลย! เหตุใดเท่านต้องฆ่าผู้คนมากมายเพื่อรางวัลที่ท่านเองก็ไม่อาจรู้แน่ชัดเช่นนี้?!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...