“ลิ่นฝูเสวี่ย! แท้จริงแล้วเจ้าอยากทำสิ่งใด? เจ้าพร้อมที่จะเสียสละตัวเองแล้วงั้นหรือ?” ลั่วชิงยวนกำหมัดแน่นพลางรู้สึกไร้เรี่ยวแรง
เมื่อนึกถึงสิ่งที่ลิ่นฝูเสวี่ยพูดกับนางก่อนหน้านี้ที่หอฝูเสวี่ย ลั่วชิงยวนก็อดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตา ปรากฏว่าในเวลานั้นลิ่นฝูเสวี่ยพร้อมที่จะเสียสละตัวเองแล้ว
ลิ่นฝูเสวี่ยน่าจะรู้มานานแล้วว่า นักฆ่าผู้นี้คือ เจ้าแห่งนรก
ในห้องตำรา เสียงแผ่วเบาของลิ่นฝูเสวี่ยดังขึ้น "หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว หากท่านเข้ามาก็มีแต่ต้องตายเพียงเท่านั้น!"
ลั่วชิงยวนเช็ดน้ำตาของนาง นางหยิบกระดาษยันต์ด้วยปลายนิ้วแล้วโยนเข้าไปที่หน้าต่างข้าง ๆ เปลวไฟทำให้น้ำแข็งละลายในทันที
หน้าต่างเปิดออกแล้ว!
นางจึงกระโดดเข้าไปทันที
ทว่า ภาพที่เกิดขึ้นในห้องในขณะนี้กลับทำให้นางตกใจเช่นกัน
นั่นมิใช่การต่อสู้ระหว่างคนอีกต่อไป
นักฆ่านอนอยู่บนพื้นแล้ว และคนที่ต่อสู้กับลิ่นฝูเสวี่ยในอากาศคือเจ้าแห่งนรก!
ในการต่อสู้ระหว่างเจ้าแห่งนรกกับลิ่นฝูเสวี่ย เห็นได้ชัดว่าลิ่นฝูเสวี่ยก็มิใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายเช่นกัน
เมื่อเห็นว่าเจ้าแห่งนรกกำลังจะสังหารลิ่นฝูเสวี่ยด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
จิตใจของลั่วชิงยวนตึงเครียดเป็นอย่างมาก นางดึงยันต์ออกมาแล้วโยนใส่เจ้าแห่งนรกทันที ในขณะเดียวกัน นางก็หยิบเข็มทิศออกมาและเปิดใช้วงแหวนทองคำ
การก่อตัวของแสงสีทองแผ่กระจายออกไป ลิ่นฝูเสวี่ยตอบสนองอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงมัน แต่เจ้าแห่งนรกซึ่งเป็นเจ้าแห่งความตายไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร เช่นนั้นเขาจึงอดทนอยู่พักหนึ่ง ก่อนถูกกระแทกออกไป
นั่นทำให้ลิ่นฝูเสวี่ยได้เปรียบเล็กน้อย
ลั่วชิงยวนร่วมมือกับลิ่นฝูเสวี่ยอย่างจริงจัง ด้วยรู้สึกเป็นกังวล กลัวว่าลิ่นฝูเสวี่ยจะถูกทำร้ายจนไม่เหลือชิ้นดี
แต่ทันใดนั้น นักฆ่าที่นอนอยู่บนพื้นก็ฟื้นขึ้น!
เขาถือกริชไว้ในมือขณะเข้าโจมตีลั่วชิงยวนที่ด้านหลังอย่างแรง ในขณะนั้นลั่วชิงยวนรู้สึกได้ถึงอันตรายจึงหันหลังกลับอย่างกะทันหัน
หลบหลีกอย่างว่องไว!
แต่กริชคมยังคงแทงทะลุเอวของนาง ทิ้งบาดแผลนองเลือดไว้ นางกุมเอวด้วยความเจ็บปวดพยายามหลบหนี ขณะที่นักฆ่าจับกริชไว้แน่นแล้วไล่ตามนางไปอย่างไม่ลดละ
นางเกือบลืมไปว่าลิ่นฝูเสวี่ยบอกว่าเขามีความทรงจำสามภพชาติ ดังนั้นในร่างกายนี้จึงมีสามวิญญาณ!
น่ากลัวเกินไปแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...