ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 597

เมื่อลั่วเยวี่ยอิงรู้เรื่องนี้ ใบหน้าของนางก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ก่อนที่นางจะตบโต๊ะอย่างแรง

“ว่ากระไรนะ?”

หลังจากที่ลั่วเยวี่ยอิงตกใจ ดวงตาของนางก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น

“นาง! ต้องเป็นนาง!”

“ทาสใบ้ เจ้าคอยจับตาดูประตูหลังตำหนักอ๋องไว้ให้ข้าด้วย!”

“ข้าจะไปที่ตำหนักอ๋องเพื่อดูว่าลั่วชิงยวนและฝูเสวี่ยอยู่ที่นั่นหรือไม่! วันนี้ข้าจะเปิดเผยตัวตนของสตรีนางนี้!”

ทาสใบ้พยักหน้าแล้วรีบออกไป

…….

ที่ตำหนักอ๋อง

ฟู่เฉินหวนอุ้มลั่วชิงยวนกลับไปที่เรือนนอน และสั่งแม่บ้านเติ้งทันทีให้เชิญซ่งเชียนฉู่มารักษาอาการบาดเจ็บของลั่วชิงยวน

ฟู่เฉินหวนยืนอยู่ข้างเตียง มองดูบาดแผลของลั่วชิงยวน เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “เหตุใดเจ้าไม่ขอให้หมอกู้ช่วยพันแผลของเจ้าก่อนเล่า?”

ลั่วชิงยวนพยุงแขนของนางอย่างอ่อนแรง “ไม่จำเป็น หม่อมฉันพันผ้าพันแผลเองได้”

หากหมอกู้มา เขาจะไม่รักษาอาการบาดเจ็บของนาง แต่จะปลิดชีพนางแทน

“เมื่อท่านพาหม่อมฉันกลับมา ทุกคนก็เห็นหมดแล้ว ท่านต้องให้ใครสักคนจัดรถม้าไปยังหอฝูเสวี่ยมิเช่นนั้นจะมีคนสงสัยได้”

“ข้ารู้” แม้ว่าฟู่เฉินหวนจะกังวลใจ แต่เขาก็มีสิ่งสำคัญที่ต้องทำในขณะนี้

หากฝูว่านเจิงและลูกชายของเขาตื่นขึ้นมา พวกเขาจะเตรียมแผนการ รวมถึงทำลายหลักฐานสำคัญบางอย่างทันที

เขาไม่อาจเสียเวลาได้อีกต่อไป ตอนนี้สายเกินกว่าจะไปพระราชวังเพื่อขอคำสั่งปิดจวนตระกูลฝู เขาทำได้เพียงลงมือก่อนแล้วจึงค่อยรายงานทีหลัง!

เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ ฟู่เฉินหวนก็เดินจากไป เขารวบรวมกองกำลังคนทั้งหมดของเขาทันทีเพื่อกลับไปที่จวนตระกูลฝูอีกครั้ง

ขณะที่ฟู่เฉินหวนออกจากตำหนักอ๋อง รถม้าก็ออกจากประตูหลังและมุ่งหน้าไปยังหอฝูเสวี่ยเช่นกัน

ภายในห้อง จือเฉานำน้ำสะอาดและยารักษาอาการบาดเจ็บให้ลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนจึงรักษาบาดแผลด้วยตัวเอง และพันผ้าพันแผลไว้