“ลั่วเยวี่ยอิง ผู้ใดให้สิทธิ์เจ้าบุกเข้ามาในห้องของข้า” ลั่วชิงยวนเดินไปหาลั่วเยวี่ยอิงด้วยน้ำเสียงอันเฉียบคม
ลั่วเยวี่ยอิงหัวเราะเบา ๆ “ข้าได้ยินมาว่าแม่นางฝูเสวี่ยเข้ามาในห้องนี้ ข้ามาพบแม่นางฝูเสวี่ย เช่นนั้นเกี่ยวอะไรกับท่าน?”
“ยิ่งกว่านั้น ห้องนี้มีกลิ่นคาวเลือดชัดเจน แม่นางฝูเสวี่ยได้รับบาดเจ็บและท่านอ๋องก็นำตัวนางกลับ
มายังตำหนัก ทุกคนต่างรู้ดีว่าแม่นางฝูเสวี่ยอยู่ที่นี่! ลั่วชิงยวนข้าขอแนะนำท่านอย่าได้ทำอะไรกับแม่นางฝูเสวี่ยเด็ดขาด มิเช่นนั้นท่านอ๋องก็ไม่อาจไว้ชีวิตท่านได้!”
หลังจากที่ลั่วเยวี่ยอิงพูดจบ นางก็มองไปรอบ ๆ แล้วเอ่ยขึ้นทันทีว่า “ท่านซ่อนแม่นางฝูเสวี่ยไว้ที่ใด ข้าอยากเจอนางเดี๋ยวนี้!”
ลั่วเยวี่ยอิงพูดขณะที่นางค้นหาไปทั่วห้อง นางเปิดตู้อาภรณ์และเอื้อมมือไปใต้เตียง
เมื่อสักครู่อาภรณ์ที่เปื้อนเลือดของนางถูกยัดไว้ใต้เตียงชั่วคราวและยังไม่ได้ถูกจัดเก็บ
ลั่วชิงยวนรีบจับตัวลั่วเยวี่ยอิงแล้วผลักนางออกไปทันที “ลั่วเยวี่ยอิง! เจ้ามาที่นี่เพื่อถามอะไรข้า? ตำหนักอ๋องเป็นที่ของเจ้าอย่างนั้นรึ?”
“ท่านอ๋องพาฝูเสวี่ยกลับไปที่หอฝูเสวี่ยแล้ว หากเจ้าต้องการพบนาง เจ้าก็ควรไปที่หอฝูเสวี่ย!” น้ำเสียงของลั่วชิงยวนเต็มไปด้วยความเดือดดาล
ทันทีที่นางเห็นท่าทีของลั่วเยวี่ยอิง นางก็ยิ่งเชื่อมั่นมากขึ้นว่าลั่วชิงยวนคือฝูเสวี่ย!
ฝูเสวี่ยก็มีท่าทีเช่นเดียวกันนี้ต่อนาง เช่นนั้นแล้วจะเป็นผู้ใดอื่นได้อีกนอกจากลั่วชิงยวน!
เมื่อนึกถึงว่านางถูกหลอกอย่างไร ลั่วเยวี่ยอิงก็โกรธมาก ก่อนจะเริ่มก็ฟูมฟายออกมา “จริง ๆ นะ! รถม้าที่ไปหอฝูเสวี่ยนั้นว่างเปล่าจริง ๆ! ไม่ต้องพูดถึงฝูเสวี่ยเลย แม้แต่เงาของผีก็ไม่มีด้วยซ้ำ!”
“ฝูเสวี่ยยังคงซ่อนอยู่ที่นี่กับท่าน! ส่งนางมาให้ข้า!”
ลั่วเยวี่ยอิงรู้สึกกังวลใจอย่างมาก
ในเวลานี้ คนอื่น ๆ ต่างพากันพูดขึ้นว่า “ใช่ ท่านทำอะไรกับแม่นางฝูเสวี่ย และเหตุใดท่านจึงซ่อนนางไว้”
“ข้าได้ยินมาว่าท่านอ๋องชอบแม่นางฝูเสวี่ย ท่านคงมิได้จะฆ่าแม่นางฝูเสวี่ยเพราะความหึงหวงใช่หรือไม่?”
“ส่งนางมา!”
ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์และบีบบังคับนางอย่างกดดัน
ใบหน้าของลั่วชิงยวนภายใต้หน้ากากนั้น ซีดเซียวมากรวมทั้งอาการบาดเจ็บของนางยังคงเจ็บปวดอยู่ในขณะนี้ นางไม่อาจจัดการกับคนเหล่านี้ได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...