หัวใจของลั่วชิงยวนสั่นระรัว
เว่ยอวิ๋นเซี๋ยเป็นคนแรกที่รีบเร่งไปข้างหน้าด้วยความตื่นเต้น "แค่ถอดอาภรณ์ของนางออกก็ดูได้แล้วนี่!"
“หากนางเป็นฝูเสวี่ยจริง นางคงได้รับบาดเจ็บบนร่างกายไม่น้อยเลยทีเดียว!”
จือเฉาปกป้องลั่วชิงยวนอย่างสุดกำลัง นางพยายามหยุดยั้งเว่ยอวิ๋นเซี๋ย “เจ้าบ้าไปแล้วรึ?! เจ้ากล้าเปลื้องอาภรณ์ของพระชายางั้นรึ?!”
แต่จือเฉาเพียงคนเดียวไม่อาจหยุดพวกนางได้
ในเวลานี้ ลั่วเยวี่ยอิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า "เว่ยอวิ๋นเซี๋ยพูดถูก หากลั่วชิงยวนคือฝูเสวี่ย เราก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป หากถอดอาภรณ์ของนางออกและเห็นบาดแผลเช่นนั้นก็สามารถยืนยันได้แล้วว่าใช่นางหรือไม่”
“พี่หญิง โปรดให้ความร่วมมือด้วย เราไม่ต้องการทำร้ายท่าน เพียงแต่ห่วงใยท่านเท่านั้น”
ขณะที่นางพูดเช่นนั้น นางก็นำคนอื่น ๆ เข้ามาล้อมรอบตัวลั่วชิงยวน
จือเฉาปกป้องลั่วชิงยวนและถอยห่างออกไปทีละก้าว
ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว บาดแผลที่แขนของนางก็มีเลือดไหลซึมออกมา ลั่วเยวี่ยอิงและคนอื่น ๆ ได้เห็นแล้ว
แม้ว่านางจะซ่อนตัวไว้ แต่ลั่วเยวี่ยอิงและคนอื่นอาจพูดเรื่องไม่ดี หลังจากที่พวกนางออกไปข้างนอก พวกนางก็จะกระจายข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน
เหตุใดนางต้องทนกับความอัปยศอดสูนี้ด้วยเล่า?
“พวกเจ้ากล้าดีเกินไปแล้ว!” ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นเยือก นางยกมือขึ้นแล้วคว้าข้อมือของเว่ยอวิ๋นเซี๋ยแล้วบิดมันอย่างแรง
“อ๊ากกก เจ็บนะ!” เว่ยอวิ๋นเซี๋ยร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวด
ลั่วชิงยวนเหวี่ยงนางออกไปเต็มกำลัง คนอื่นรีบกรูเข้ามาทันที ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างดุเดือดของลั่วชิงยวน นางจึงสามารถทั้งต่อยและกระแทกหน้าคนเหล่านั้นจนล้มลงกับพื้นได้
สตรีสองสามคนที่ต้องเจ็บตัวไม่กล้าเข้ามาใกล้อีกต่อไป ลั่วเยวี่ยอิงกัดฟันแล้วรีบวิ่งไป “พี่หญิง ข้าแค่อยากเห็นอาการบาดเจ็บของท่านเท่านั้น!”
“ขอข้าดูหน่อย!” ลั่วเยวี่ยอิงรีบวิ่งเข้าไป ก่อนจะเอื้อมมือคว้าคอเสื้อของลั่วชิงยวนและพยายามฉีกเสื้อนั้นให้ขาดออกจากกัน
ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเยือกเย็น นางคว้ามือของลั่วเยวี่ยอิงแล้วตบใบหน้านางอย่างแรง
การตบอันหนักหน่วงทำให้ลั่วเยวี่ยอิงลุกเป็นไฟด้วยความเจ็บปวด นางจ้องมองลั่วชิงยวนด้วยสายตาอาฆาตแค้น
ลั่วชิงยวนยกเท้าขึ้นถีบลั่วเยวี่ยอิงกับเว่ยอวิ๋นเซี๋ยออกจากห้องอย่างไม่ลังเล
ทันใดนั้น ทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนมองดูลั่วชิงยวนด้วยความตกใจ ไม่อยากเชื่อสายตาเลยว่านางได้กระทำการอันโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...