“พวกเจ้าต่างเป็นสตรีสูงศักดิ์จากตระกูลร่ำรวย แต่วันนี้เจ้ากล้าบุกรุกเข้ามาในตำหนักอ๋องและก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่! การกระทำไร้ยางอายเช่นนี้พวกเจ้าไปเรียนรู้มาจากที่ใดกัน?”
เมื่อถูกถามด้วยคำถามนี้ สีหน้าของพวกนางก็ดูน่าเกลียดทันที
“พวกข้าเพียงแค่...” เว่ยอวิ๋นเซี๋ยต้องการอธิบาย
ฟู่อวิ๋นโจวไอเล็กน้อย ก่อนที่จะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “ที่นี่ตำหนักอ๋อง ผู้ใดอนุญาตให้พวกเจ้าเข้ามา?! ออกไป!"
ฟู่อวิ๋นโจวโกรธมาก
ลั่วเยวี่ยอิงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องออกไปพร้อมกับทุกคน
เว่ยอวิ๋นเซี๋ยและคนอื่น ๆ ไม่พอใจอย่างมากเนื่องจากเกือบจะถูกไล่ออกจากตำหนักอ๋อง
“ข้าคิดไม่ถึงเลยว่าลั่วชิงยวนจะกล้าลงมือเช่นนี้ นางถูกเปิดเผยตัวตนแล้วชัด ๆ! ช่างน่ารังเกียจจริง ๆ!”
ลั่วเยวี่ยอิงกลับหัวเราะขึ้นมา
เว่ยอวิ๋นเซี๋ยจ้องมองนาง “เจ้ายังหัวเราะได้อยู่อีกหรือ?”
ลั่วเยวี่ยอิงยิ้มและพูดว่า “วันนี้นางทุบตีพวกเราใช่หรือไม่?”
“ทุกคนกลับเถอะ อย่าได้ปล่อยผ่านเรื่องนี้ เรื่องราวน่ารังเกียจที่เกิดขึ้นในวันนี้จะต้องบอกเล่าแก่คนอื่น ๆ ให้ได้”
ดวงตาของเว่ยอวิ๋นเซี๋ยเป็นประกาย นางตะคอกขึ้นอย่างเย็นชา “หากเป็นเช่นนั้น ข้าย่อมไม่มีวันปล่อยเจ้าไป!”
หลังจากนั้นทุกคนก็ออกจากตำหนักอ๋อง
ภายในตำหนัก
จือเฉาช่วยพยุงลั่วชิงยวนอย่างรวดเร็ว “พระชายา อาการบาดเจ็บของท่าน…”
ฟู่อวิ๋นโจวก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเป็นกังวลเช่นกัน “เจ้าเป็นอะไรหรือไม่?”
“ข้าขอโทษที่มาช้าไป”
ฟู่อวิ๋นโจวเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
ลั่วชิงยวนกล่าวอย่างใจเย็น “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพระองค์ ไม่จำเป็นต้องขอโทษหม่อมฉันเพคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...