ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 607

“นักฆ่าผู้นี้ถูกวางยาพิษจริง ๆ ยากที่จะรักษาเขาได้ ข้าทำได้เพียงให้เขามีชีวิตอยู่ได้สองหรือสามวันเท่านั้น หากเจ้าต้องการพยาน ควรรีบลงมือโดยเร็วที่สุด!”

“ข้าไม่มีเวลามากพอที่จะอธิบายเรื่องราวให้เจ้าได้ฟังอย่างละเอียด นักฆ่าที่มาในวันนี้สวมหน้าปิดบังใบหน้าไว้ เขามีทักษะการต่อสู้ซึ่งแตกต่างอย่างมากกับสำนักเทียนอิงและสำนักวรยุทธเจียงฮู๋ เป็นไปได้ว่าตัวตนของคนผู้นี้นั้นไม่ธรรมดาเลย”

“ข้าไล่ตามเขาไปที่สวนหลังตำหนัก แต่แล้วเขาก็หายตัวไป เขาน่าจะหนีออกจากตำหนักไปแล้ว เขาคงคิดว่านักฆ่าสำนักเทียนอิงตายแล้ว เราจะใช้โอกาสนี้จับพวกเขาโดยมิทันให้ได้ตั้งตัว”

“ข้าจะเข้าวัง”

หลังจากการอธิบายเรื่องทั้งหมด ลั่วชิงยวนก็ก้าวเดินมุ่งหน้าออกจากคุกใต้ดิน

ซูโหยวหยิบบันทึกพยานหลักฐานจำนวนมากขึ้นมาดู ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

พระชายาอ๋อง นางสามารถถามหลักฐานมากมายจากปากของนักฆ่าสำนักเทียนอิงได้เช่นไร!

เมื่อครู่นี้เขายังสงสัยนางด้วยซ้ำไป!

เมื่อเขาฟื้นคืนสติได้ ร่างของลั่วชิงยวนก็เดินจากไปแล้ว

จู่ ๆ ซูโหยวก็กำฝ่ามือของเขาแน่น ราวกับในใจของเขารู้สึกผิดเป็นอย่างมาก

เขาไล่ตามนางไปทันที

แต่ลั่วชิงยวนได้ออกจากตำหนักอ๋องไปแล้ว นางขึ้นรถม้าเข้าไปในวังหลวงกับป้าจิ่นชู

ซูโหยวซึ่งยืนอยู่ที่ประตู เฝ้ามองดูนางจากระยะไกล

ความรู้สึกที่ซับซ้อนมากมายถาโถมในใจเขาทันที

หากนางช่วยท่านอ๋องเช่นนี้ นางก็มิใช่ส่วนหนึ่งของตระกูลเหยียนอย่างแน่นอน การที่ฮองเฮาเรียกนางมาพบในขณะนี้ต้องมิใช่เรื่องดีแน่!

……

ภายในราชสำนัก

ฟู่เฉินหวนกำลังอธิบายเหตุผลในการจับกุมฝูว่านเจิงและบุตรชายของเขา แต่เหล่าขุนนางกลับมิรับฟัง

“ไร้สาระ! เพียงเพราะสาเหตุการตายของผู้คนในหอสมุทรมรกต เจ้ากรมกลาโหมจึงต้องถูกจับกุมและขังคุก! มีหลักฐานเชิงประจักษ์เกี่ยวกับหอสมุทรมรกตหรือไม่? ไม่มีหลักฐานเลย!”

“กระหม่อมคิดว่าท่านอ๋องกำลังฝ่าฝืนกฎหมายบ้านเมืองเพื่อประโยชน์ส่วนตัวเพราะสตรีนางนั้น!”

"แต่กระหม่อมก็ได้ยินมาด้วยว่า สตรีจากหอนางโลมคือพระชายาอ๋อง!"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกไป เหล่าข้าราชบริพารต่างก็ตกตะลึง

“ว่ากระไรนะ? สตรีจากหอนางโลม? พระชายาอ๋อง?”