ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 611

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วพร้อมกับเหลือบมองซูโหยวทันที เช่นนั้นซูโหยวจึงรีบขอให้หมอออกไปก่อน จากนั้นก็พูดว่า “กระหม่อมจะไปเชิญหมอเพิ่มอีกสองสามคน”

ซูโหยวเชิญหมอมาอีกหลายคน แต่ผลลัพธ์ก็เกือบจะเหมือนเดิม

มีพิษอยู่ในร่างกาย แต่ในขณะนี้ ดูเหมือนจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต ทว่าอาการบาดเจ็บนั้นร้ายแรงมากและจำเป็นต้องได้รับยา นอกจากนี้ นางยังต้องนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลาครึ่งเดือนก่อนจึงจะเคลื่อนไหวได้ อีกทั้งยังต้องได้รับการดูแลอย่างระมัดระวังเป็นพิเศษ

เช่นนั้นแล้วนอกจากยาที่หมอสั่งให้ในวันนี้ เหล่านางรับใช้ก็ยังนำสมุนไพรต่าง ๆ มากมายเข้ามาพร้อมทั้งตักน้ำมาขัดผิวปรนนิบัติให้นาง

เดิมทีลั่วชิงยวนต้องการลุกขึ้น แต่เมื่อมองดูผู้คนที่ยุ่งวุ่นวายทั้งภายในและภายนอกห้อง นางก็ไม่อยากลุกขึ้นทันที

นี่ไม่ใช่วิธีที่พระชายาควรได้รับการปฏิบัติหรอกหรือ?

หลังจากกินจนอิ่ม ลั่วชิงยวนก็นอนหลับสนิท

เมื่อถึงช่วงดึก ฟู่เฉินหวนก็เข้ามาในเรือนนอน

เขานำขวดยารักษาบาดแผลคุณภาพสูงยื่นให้กับจือเฉา “เปลี่ยนยาให้นาง”

จือเฉาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างเชื่องช้า “ท่านอ๋อง บ่าวมิรู้ว่ายาใช้เช่นไรเพคะ?”

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ “เจ้ามิรู้วิธีใช้ยาได้เช่นไร เจ้ามิเคยใส่ยาให้นางเลยหรือ?"

จือเฉาส่ายหน้า “ปกติแล้วเมื่อพระชายาได้รับบาดเจ็บ นางจะเป็นคนใส่ยาเอง บ่าวเป็นคนซุ่มซ่าม มิอาจกำหนดปริมาณยาได้อย่างเหมาะสม เช่นนั้นจึงเกรงว่าจะเป็นการทำร้ายพระชายาเสียมากกว่าเพคะ”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ฟู่เฉินหวนก็ไม่รู้ว่าในใจของเขารู้สึกเช่นไร

“เช่นนั้นเจ้าก็ออกไปก่อน”

จื่อเฉาก้มศีรษะลง “เพคะ”

เมื่อเดินออกจากห้อง จือเฉาก็อดยิ้มมุกปากไม่ได้

หลังจากประตูปิด

ฟู่เฉินหวนนั่งลงข้างเตียง สายตาของเขาจดจ้องไปยังคนที่นอนหลับอยู่บนเตียง ก่อนจะมองมาที่ขวดยาซึ่งอยู่ในมือของเขา

จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปข้างหน้าปลดอาภรณ์ของนางทันที

เย็นสบาย

ลั่วชิงยวนนอนหลับได้สนิทยิ่งขึ้น

จนกระทั่งฟู่เฉินหวนแต่งตัวให้นางอีกครั้ง ลั่วชิงยวนก็ตื่นขึ้นมาพอดี

ทันทีที่พวกเขาสบตากัน ฟู่เฉินหวนก็หยุดไปชั่วขณะ